Άνθρωποι ξανά

Ζούμε στην πιο δύσκολη περίοδο που έχει περάσει η χώρα μεταπολεμικά. Οι παλιότεροι ημών, που έζησαν την Κατοχή και τις στερήσεις, την πείνα και την εξαθλίωση, είχαν την ευτυχία να βιώσουν μια εποχή ανατάσεως της χώρας και έστω και επίπλαστης όπως απεδείχθη ευημερίας.
Αυτό όμως που ζούμε σήμερα και είναι βέβαιο ότι θα ζήσουμε και αύριο, είναι ακριβώς το αντίστροφο. Μετά από μια περίοδο ανεμελιάς, όπου όλοι οι ξένοι ζήλευαν και συνάμα απορούσαν για τον τρόπο ζωής μας, τον απίστευτα χαλαρό για τα οικονομικά μας δεδομένα, περνάμε σε μια περίοδο που κάλλιστα και χωρίς δόση υπερβολής, θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς ως περίοδο δυστυχίας. Νέοι που βλέπουν τα όνειρά τους να γκρεμίζονται, απελπισμένοι άνθρωποι που χάνουν τη δουλειά τους εκεί στα 45 με 50, όταν κανείς δεν τους προσλαμβάνει ενώ παράλληλα οι θέσεις εργασίας γίνονται δυσεύρετες, εργαζόμενοι που αλλιώς τα υπολόγιζαν και αλλιώς τους έχουν έρθει, οικογένειες που ετσιθελικά χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους με την αφαίρεση εισοδημάτων και κατάρρευση των οικογενειακών προϋπολογισμών, άνθρωποι που αντικρίζουν την ανεργία…
Από την άλλη, οι ατρόμητοι συνδικαλιστάδες, αυτοί που ξήλωναν πεζοδρόμια στο άκουσμα της παραμικρής περικοπής προνομιακών αποδοχών ή ακόμη και εξορθολογισμού των εσόδων, λουφάζουν σήμερα, βολεμένοι πίσω από τις καρέκλες τους και την κάλυψη της συνδικαλιστικής τους ιδιότητας.
Η ζωή των περισσοτέρων έχει ανατραπεί. Ανάλγητα και ισοπεδωτικά, οι κυβερνώντες, αυτοί που ανέβηκαν επάνω εξαπατώντας τον λαό και τάζοντάς του λαγούς με πετραχίλια, παλιά συνήθεια όλων ανεξαιρέτως των πολιτικών, έρχονται να αναποδογυρίσουν ότι έχει μείνει όρθιο. Η χώρα έχει παραδοθεί στους ξένους. Όπως κι αν το δει κανείς, όπως κι αν το μεταφράσει, η κατάληξη είναι αυτή. Είμαστε υπό ξενική κατοχή, στην οποία μας παρέδωσαν οι κυβερνώντες.
Δεν φτάσαμε ως εδώ έτσι, ούτε από τη μια μέρας την άλλη. Χρόνια τώρα, ανεχθήκαμε και ανεχόμαστε ένα πολιτικό σύστημα, που μας θέλει πελάτες και όχι πολίτες. Δημιουργήσαμε ένα σπάταλο, ανεξέλεγκτο και τερατόμορφο κράτος, ανήμπορο να αντισταθεί και να υπερασπίσει τον εαυτό του, οικονομικά αφερέγγυο και διεφθαρμένο. Δυστυχώς, μικρή αντίσταση προεβλήθη στις αθλιότητες του παρελθόντος. Οι πολιτικοί, τα κόμματα, εξακολουθούν να θεωρούν τους εαυτούς τους πολίτες ανώτερης κατηγορίας, γι’ αυτό και υπάρχει και η ατιμωρησία τους, παγκόσμιο φαινόμενο. Η χώρα κατήντησε περίγελως μα δυστυχώς ούτε ένας δεν έχει πάει φυλακή. Αυτοί οι άχρηστοι, που ούτε περίπτερο δεν μπορούν να διαχειριστούν, χαριεντίζονται στο Κοινοβούλιο και συνεχίζουν αμέριμνοι το έργο τους. Απαιτείται δικαίωση. Απαιτείται δικαιοσύνη. Απαιτείται απόδοση ευθυνών και τιμωρία. Η χώρα δεν έφθασε εδώ μόνη της. Μπορεί κάποιοι κωπηλάτες να τα έκαναν θάλασσα αλλά το τιμόνι το κρατούσε ο καπετάνιος. Κι οι καπετάνιοι δυστυχώς την έριξαν στην ξέρα. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ λοιπόν!
Μέχρι τότε, μέχρι να ξαναβρούμε το βηματισμό μας, απαιτείται κάτι περισσότερο από μια κοινή προσπάθεια. Απαιτείται ανθρωπιά, σύμπνοια, αγάπη. Υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν, γέροντες που πεινούν, παιδιά που ζητιανεύουν, άνθρωποι ολομόναχοι που χρειάζονται ένα στήριγμα, ένα πιάτο φαγητό, λίγη ζεστασιά. Αυτές τις μέρες πολλοί συνάνθρωποί μας δοκιμάζονται. Μπορεί να είναι γείτονές μας, άνθρωποι της διπλανής πόρτας που στις ψυχρές πολυκατοικίες φθάσαμε να μην ξέρουμε ούτε το όνομά τους. Ανθρώπινα πλάσματα που έχουν την ανάγκη όσων μπορούν ακόμη να νιώθουν ότι στέκονται όρθιοι.
Ας κοιτάξουμε γύρω μας αυτές τις γιορτές. Ας χαρίσουμε λίγη χαρά στα παιδιά, ένα χαμόγελο, λίγο φαγητό σ’ όσους έχουν ανάγκη. Ας δείξουμε ότι δεν ξεχάσαμε ότι είμαστε άνθρωποι. Έτσι ξεπέρασε η Ελλάδα τη φτώχεια της παλαιότερα. Καιρός είναι να ξαναβρούμε την ξεχασμένη μας ανθρωπιά χωρίς να ξεχνάμε ότι απαιτείται απονομή δικαιοσύνης για όσους έχουν φταίξει.

Καλά Χριστούγεννα και Καλές Γιορτές σε όλους

Ένα τέλος και μια αρχή

Η σημερινή ημέρα είναι διαφορετική από τις άλλες. Για κάποιους είναι ημέρα θριάμβου. Δικαιολογημένα. Για έναν, θα πρέπει να είναι ημέρα προβληματισμού. Ομιλώ για τον απερχόμενο δήμαρχο Λεωνιδίου ο οποίος με την αλαζονεία του, το πείσμα του και την αμετροέπειά του, πίστευε ότι ο κόσμος θα τον ανεχόταν και πάλι.

Είχα προειδοποιήσει τον Δ. Τσιγκούνη πριν από καιρό με προσωπική μου επιστολή. Του είχα μιλήσει ανοιχτά ενώπιον όλων των δημοτικών συμβούλων της πλειοψηφίας, όταν είχε «αποκαλύψει» την πρόθεσή του να ξαναδιεκδικήσει τον δήμο. Όχι μόνο δεν με άκουσε αλλά προέβαλε τον εαυτόν του ως τον μόνο εγγυητή της ενότητας της παρατάξεως (ποιας ακριβώς;).

Με τον Δ. Τσιγκούνη συγκρούστηκα ενώπιον πολλών. Του τα έγραψα επωνύμως και όχι κρυπτόμενος για να μάθει ο κόσμος ότι αυτός στον οποίο είχε επί 28 χρόνια εμπιστευθεί την ευθύνη του δήμου, δεν ήταν αυτός που φαινόταν. Δέχθηκα ένα απίστευτο υβρεολόγιο στη διάρκεια δημοτικού συμβουλίου. Δυστυχώς, ουδείς εκ των συμβούλων της πλειοψηφίας (από την μειοψηφία δεν περίμενα και κάτι παραπάνω) αποστασιοποιήθηκε από την συμπεριφορά του δημάρχου.

Ο Δ. Τσιγκούνης βαρύνεται με πολλά. Εξ αιτίας του τα περισσότερα κληροδοτήματα δεν αποδίδουν στο δήμο τίποτα. Εξ αιτίας του δεν έγινε κανένα μεγάλο έργο για την περιοχή, η δε περιοχή απομονώθηκε. Είναι ο κύριος υπεύθυνος για την κατάσταση του δήμου, έτσι όπως την περιέγραψαν και οι ορκωτοί λογιστές. Είναι υπεύθυνος για την κατάσταση του δήμου.

Ήρθε ο καιρός να φύγει. Ο ίδιος δεν το κατάλαβε. Οι άλλοι όμως που τον περιτριγύριζαν δεν του το είπαν; Δεν είχαν τον χρόνο να του μιλήσουν; Δεν έβλεπαν που πήγαινε; Γιατί και οι ίδιοι, είναι συνυπεύθυνοι. Αυτοί τον στήριζαν, με πρόσχημα τάχα μην υποστεί τριγμούς η «παράταξη». Κι όμως. Αν ο ίδιος το είχε καταλάβει, θα έφευγε με τιμές. Δεν το έπραξε. Γι’ αυτό και δεν έχει καμμία απολύτως δικαιολογία.

Στον εκλεγέντα δήμαρχο εύχομαι συγχαρητήρια. Δεν τον στήριξα γιατί δεν τον γνώριζα καλά. Είχα κάνει μια φορά το λάθος με τον Δ. Τσιγκούνη και δεν ήθελα να το ξανακάνω. Αυτό που έκανα ήταν να αποκαλύψω με παρρησία το τι συνέβαινε στον δήμο. Πολλοί με κατηγόρησαν ότι έτσι έδινα τα «μυστικά» στους «αντιπάλους». Με μοναδικό κριτήριο την αγάπη για τον τόπο, την εντιμότητα που απαιτείται για τη διαχείριση των κοινών, την ανάγκη διαφάνειας σε όλα, την ευπρέπεια που πρέπει να διακατέχει τους ευρισκόμενους στην εξουσία, πάλεψα και υβρίσθηκα. Μια απίστευτη αίσθηση αηδίας με κατέλαβε. Δεν μετανιώνω στιγμή για τον αγώνα που έκανα για όσα πίστευα. Το ίδιο θα συνεχίσω να κάνω και στο μέλλον.

Εύχομαι ο νέος δήμαρχος, να πετύχει στο έργο του για το καλό του τόπου. Εύχομαι στον ίδιο και στους συμβούλους του, να μην κάνουν τα ίδια λάθη και να διαχειριστούν τον δήμο με μέτρο, με δικαιοσύνη και με διαφάνεια. Το έχει ανάγκη ο τόπος, όπως έχει ανάγκη και από όλους ανεξαιρέτως. Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να προχωρήσουμε.

Διαβάζοντας τους ισολογισμούς του δήμου Λεωνιδίου

Έχω πάψει εδώ και καιρό να διαβάζω την "Κυνουρία". Με ενημέρωσαν ότι ο Τσιγκούνης, έπιασε στο στόμα του το όνομά μου σχετικά με τους ισολογισμούς του δήμου. Με την ευκαιρία, θα ήθελα να δείτε τα παρακάτω που δημοσιεύθηκαν και στην εφημερίδα "Η φωνή των δημοτών" τεύχος 3:

Το άρθρο 163 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, αναφέρεται στον απολογισμό – ισολογισμό των δήμων και κοινοτήτων. Τι λέει το άρθρο αυτό;

1. Έως το τέλος Μαΐου, εκείνος που ενεργεί την ταμειακή υπηρεσία του Δήμου υποβάλλει δια μέσου του δημάρχου στη δημαρχιακή επιτροπή λογαριασμό της διαχείρισης του οικονομικού έτους που έληξε. Τα στοιχεία που περιλαμβάνει ο λογαριασμός της διαχείρισης ορίζονται με το προεδρικό διάταγμα της παρ. 2 του άρθρου 175. Ο λογαριασμός υποβάλλεται ενιαίος, ανεξάρτητα από τις μεταβολές που έχουν τυχόν γίνει, ως προς τα πρόσωπα εκείνων που ενεργούν την ταμειακή υπηρεσία.

2. Μέσα σε δύο (2) μήνες αφότου παρέλαβε τα ανωτέρω στοιχεία, η δημαρχιακή επιτροπή τα προελέγχει και, το αργότερο πέντε (5) ημέρες μετά τη λήξη του διμήνου, υποβάλλει τον απολογισμό και, προκειμένου για Δήμους που εφαρμόζουν το κλαδικό λογιστικό σχέδιο Δήμων και Κοινοτήτων, τον ισολογισμό και τα αποτελέσματα χρήσεως, μαζί με έκθεσή της στο δημοτικό συμβούλιο.

3. Ο ισολογισμός και τα αποτελέσματα χρήσεως, πριν την υποβολή τους στο δημοτικό συμβούλιο, ελέγχονται από έναν ορκωτό ελεγκτή – λογιστή. Οι Δήμοι που εφαρμόζουν το κλαδικό λογιστικό σχέδιο υποχρεούνται, για τον έλεγχο των οικονομικών καταστάσεων κάθε οικονομικού έτους, να ορίζουν τον ορκωτό ελεγκτή - λογιστή και τον αναπληρωτή του μέχρι το τέλος Οκτωβρίου του έτους αυτού. Ο ορκωτός ελεγκτής – λογιστής, για τον έλεγχο των ετήσιων οικονομικών καταστάσεων (ισολογισμού, λογαριασμού αποτελεσμάτων χρήσεως, πίνακα διαθέσεως αποτελεσμάτων και προσαρτήματος) του Δήμου, εφαρμόζει τις αρχές και τους κανόνες ελεγκτικής που ακολουθεί το Σώμα Ορκωτών Ελεγκτών – Λογιστών, οι οποίες συμφωνούν με τις βασικές αρχές των διεθνών ελεγκτικών προτύπων. Στο χορηγούμενο πιστοποιητικό ελέγχου του, ο ορκωτός ελεγκτής - λογιστής αναφέρει εάν ο Δήμος εφάρμοσε ορθά το κλαδικό λογιστικό σχέδιο Δήμων και Κοινοτήτων και εάν τηρήθηκαν οι διατάξεις του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα και των αντίστοιχων κανονιστικών ρυθμίσεων οι οποίες αφορούν το οικονομικό, λογιστικό και διαχειριστικό σύστημα των Δήμων. Περιλαμβάνει επίσης και όλες τις παρατηρήσεις που αφορούν σε σημαντικές ανεπάρκειες που έχουν ουσιώδη επίδραση στην ακρίβεια ή ορθότητα κονδυλίων του ισολογισμού ή των αποτελεσμάτων χρήσεως. Εκτός από το πιστοποιητικό ελέγχου, ο ορκωτός ελεγκτής – λογιστής υποχρεούται να καταρτίζει και έκθεση ελέγχου, στην οποία θα περιλαμβάνει τα όσα προέκυψαν από τον έλεγχό του, παραθέτοντας, επιπροσθέτως και τις αναγκαίες υποδείξεις του για κάθε θέμα. Η έκθεση ελέγχου υποβάλλεται από τον ορκωτό ελεγκτή - λογιστή στο δημοτικό συμβούλιο και στον Γενικό Γραμματέα της οικείας Περιφέρειας.

4. Το συμβούλιο μέσα σε προθεσμία δύο (2) μηνών αφότου παρέλαβε τον απολογισμό ή και τον ισολογισμό και τα αποτελέσματα χρήσεως και την έκθεση της δημαρχιακής επιτροπής αποφασίζει με πράξη του για την έγκριση του απολογισμού ή και του ισολογισμού και διατυπώνει τις παρατηρήσεις του σχετικά με αυτόν, σε ειδική για αυτόν το σκοπό συνεδρίαση, στην οποία παρίσταται και ο διευθυντής των οικονομικών υπηρεσιών του Δήμου.

Όλα αυτά λέει ο νόμος. Πώς εφαρμόζονται όμως από τον δήμο μας; Ποια ήταν τα αποτελέσματα και οι παρατηρήσεις του ορκωτού λογιστή;

 Κατ’ αρχάς να σημειώσουμε ότι στη συνεδρίαση του Δημοτικού συμβουλίου που πραγματοποιήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2009, για να συζητηθεί και εγκριθεί ο Ισολογισμός του δήμου, ΔΕΝ παρέστη ο διευθυντής των οικονομικών υπηρεσιών του Δήμου. Για την ακρίβεια, δεν εκλήθη να παραστεί. Γιατί;

 Ο ισολογισμός, υπεγράφη στις 29 Μαΐου 2009 αλλά η έκθεση υπεβλήθη στις 16/9/2009 και παρουσιάστηκε στο Δ.Σ. στις 30/10/2009 ενώ τελευταία ημερομηνία βάσει νόμου είναι η 5η Οκτωβρίου. Γιατί;

 Επιπλέον, ο ορκωτός λογιστής αναφέρει ότι έως την ημερομηνία σύνταξης της εκθέσεως, δεν είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία λήψεως απαντητικών επιστολών από τους συνεργαζόμενους με το Δήμο Νομικούς συμβούλους καθώς και από μερίδες προμηθευτών και πελατών. Με άλλα λόγια, ο δήμος έχει υποχρέωση να ρωτήσει όλους τους συνεργαζόμενους νομικούς συμβούλους, εάν υπάρχει κάποια αγωγή κατά του Δήμου ή και να ενημερώσει τον ορκωτό λογιστή εάν υπάρχουν και αγωγές του Δήμου κατά τρίτων. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν το έπραξε ο δήμος μας. Γιατί;

Αλλά αυτά είναι τα απλά, τα εύκολα ερωτήματα. Γιατί αν προχωρήσουμε στις παρατηρήσεις των ορκωτών λογιστών, τότε η κατάσταση γίνεται κρίσιμη. Θέλετε απόδειξη; Ένα από τα βασικά ζητήματα των δήμων, είναι οι προμήθειες. Οι προμήθειες γίνονται ή μάλλον πρέπει να γίνονται βάσει κανόνων και κυρίως βάσει του ΕΚΠΟΤΑ. Τι λέει όμως ο ορκωτός λογιστής;

«Με αναφορά τα περιελθόντα στην αντίληψή μας, σχετικά με την υφιστάμενη οργάνωση και σημερινή δομή που αφορά την προμήθεια υλικών και αγαθών σημειώνονται τα παρακάτω:


Δεν υφίσταται εγχειρίδιο οδηγιών και κανόνων διενέργειας των προμηθειών, κάτω από βασικά κριτήρια σχετιζόμενα με:


Τιμές - Ποιότητα αναλωσίμων - Πίστωση χρόνου


Δεν διαπιστώσαμε ότι ο δήμος διαθέτει οργανωμένη υπηρεσία εφοδιασμού παγίων και αναλωσίμων αγαθών


Δεν πραγματοποιείται έρευνα αγοράς ως προς τις υφιστάμενες τοπικές συνθήκες, εχόντων σχέση με την αξιοπιστία του προμηθευτή, την ποιότητα και τις προσφερόμενες τιμές.


Δεν λειτουργεί σύστημα γραπτών παραγγελιών σύμφωνα με τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες του Δήμου».

Δηλαδή τι ακριβώς λειτουργεί καλά; Ποιος ελέγχει ποιον; Ποιος δίνει εντολές να αγοραστεί τι και από πού; Καταλαβαίνουμε για ποιο χάλι μιλάμε; Ότι θέλει ο καθένας κάνει με άλλα λόγια. Και πρώτος υπεύθυνος είναι ένας. Ο δήμαρχος. Ή όχι;

Και τι λένε παρακάτω οι λογιστές; Κάνουν προτάσεις βελτίωσης:

«Για την ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου συστήματος προμηθειών προτείνεται:


Δημιουργία τμήματος προμηθειών


Υπεύθυνος προμηθειών


Δημιουργία αποθήκης υλικών


Καταγραφή διαδικασιών και δημιουργία εγχειριδίου με οδηγίες».

Μάλιστα. Κι ο δήμος τι κάνει; Απολύτως τίποτα! Και ξέρετε από πού φαίνεται αυτό; Από το γεγονός ότι ακριβώς τα ίδια, είχαν γράψει οι ορκωτοί λογιστές και την προηγούμενη χρονιά και φυσικά τα ίδια θα γράψουν και την επόμενη. Θα ρωτάτε γιατί; Διότι ο δήμαρχος δεν δίνει λογαριασμό πουθενά. Κάνει ότι θέλει και δεν ελέγχεται από κανέναν. Το πιο τρανταχτό παράδειγμα, ήταν η προμήθεια του απορριμματοφόρου όπου όλα έγιναν κατά τρόπο παράτυπο, με αλλαγές επιτροπών, με ψεύτικα συμβούλια, κλπ. πράγματα που ήδη γνωρίζετε αφού τα αποκαλύψαμε στην εφημερίδα «Φωνή των δημοτών» στο πρώτο τεύχος.

Γράψαμε πιο πάνω ότι στις προτάσεις των ορκωτών λογιστών, είναι και η δημιουργία αποθήκης. Μάλιστα στο προσάρτημα του ισολογισμού στην παραγρ. 2 (α)(5) αναφέρεται ότι δεν υπάρχουν αποθέματα. Τούτο είναι αδιανόητο για Δήμο. Δηλαδή δεν υπάρχουν στις αποθήκες καθόλου υλικά του Δήμου; Ούτε μία λάμπα; Τόσα χρόνια έχουν αγοραστεί υλικά και υλικά για διάφορες εκδηλώσεις και όχι μόνο. Δεν έμεινε τίποτα; Έγινε ποτέ καμία απογραφή; Αν ναι, με ποια επιτροπή και ποια αποτελέσματα;

Αλλά ας συνεχίσουμε:

Στην έκθεση ελέγχου Παράγ. 12 (σελ. 7) «Ακινητοποιήσεις υπό εκτέλεση και προκαταβολές» (δηλαδή έργα υπό εξέλιξη) φαίνεται ότι σ’ αυτά που αφορούν στο Κοινοτικό κατάστημα – Πούλιθρα, Αναπαλαίωση κτιρίου Φάμπρικας, Εγκαταστάσεις Ηλεκτρισμού κοινής χρήσεως, δεν έγινε καμία κίνηση εντός του 2008. Γεννάται το ερώτημα γιατί δεν έχουν δρομολογηθεί οι διαδικασίες παραλαβής; (Τα έργα αυτά είναι ύψους 947.984,48). Τα έργα αυτά μόλις περαιωθούν μεταφέρονται στους κανονικούς λογαριασμούς των παγίων στοιχείων για να γίνουν αποσβέσεις. Τι ακριβώς περιμένουμε;

Στις μελέτες-έρευνες για το 2007 παρουσιάζεται ποσό 207.190,61€. Γιατί άραγε δεν παρελήφθησαν, για να πάνε στα έξοδα; Πρόκειται για έργα ή έξοδα. Με ποια απόφαση δόθηκαν τα έργα; Ποια είναι η διαδικασία αναθέσεως; Υπάρχουν τιμολόγια;

Στην Παράγ. 13 (σελ. 7) «Τίτλοι πάγιας επένδυσης και άλλες χρηματοοικονομικές απαιτήσεις (συμμετοχές)» που αναφέρεται στην Αναπτυξιακή Πάρνων ΑΕ, το ποσό του 2007 είναι ίσο με αυτό του 2008. Τούτο σημαίνει ότι δεν υπάρχει αποτίμηση, αν δηλαδή υπάρχει όφελος ή ζημία από τη συμμετοχή του Δήμου σ’ αυτήν. Ποιο είναι το πραγματικό ποσό του 2008 για το 24% με το οποίο ο Δήμος συμμετέχει; Γιατί η Αναπτυξιακή είναι μείον και ο δήμος έβγαλε 150 χιλιάδες ευρώ από το συρτάρι του για να την σώσει. Του περίσσευαν;

Στις δοσμένες εγγυήσεις το ποσό 89.800,00 παραμένει το ίδιο και το 2007 και το 2008. Δεν τελείωσαν τα έργα ώστε οι εγγυητικές επιστολές να μην δεσμεύουν κεφάλαια του Δήμου;

Στο θέμα ΔΕΥΑΛ, τι χρήματα έχει καταβάλει ο Δήμος; Το κεφάλαιο αυτό 1.279.910 έχει καταβληθεί; Ποιο είναι το πραγματικό; Υπάρχουν δεσμευμένα κεφάλαια ύψους 1.628.538; Και αν ναι, γιατί αυτή η διαφορά;

Αλλά και για τα τέλη παρεπιδημούντων και τα μισθώματα ακινήτων θα έπρεπε να είναι διαφορετικά ή δε θα πρέπει να τα έχει εισπράξει ο Δήμος, που σημαίνει ότι αποτελούν ζημία. Υπάρχουν κατάλογοι των τελών παρεπιδημούντων; Προφανώς όχι όπως φαίνεται και από την παράγ. 4 (σελ. 16) όπου οι ορκωτοί λογιστές γράφουν ότι:

Παρατηρείται σημαντική καθυστέρηση όσον αφορά την παραλαβή των συγκεντρωτικών καταστάσεων από τη ΔΥΟ Λεωνιδίου (γιατί άραγε;)

Οι Οικονομικές υπηρεσίες του δήμου δεν έχουν διαθέσιμες τις υποβαλλόμενες παρά των επιτηδευματιών περιοδικές δηλώσεις ΦΠΑ.

Μ’ άλλα λόγια, δεν υπάρχει τίποτα σωστό. Ούτε ποιοι πρέπει να πληρώσουν, ούτε ποιοι χρωστούν αλλά όλοι βολεύονται. Υπερβολές; Για να διαβάσουμε τι λένε στο πεδίο «Έσοδα από κοινόχρηστους χώρους»:

«Ως γνωστό στο πεδίο έσοδα από κοινόχρηστους χώρους συμπεριλαμβάνονται πλατείες, πεζοδρόμια και λοιποί χώροι που δύνανται να χρησιμοποιηθούν από επιτηδευματίες για την τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων. Από την εξέταση του σχετικού χρηματικού καταλόγου σημειώνονται οι παρακάτω ελλείψεις:


Δεν υφίστανται χρηματικοί κατάλογοι για κάθε δημοτικό διαμέρισμα.


Δεν συμπεριλαμβάνονται στοιχεία που έχουν σχέση με την καταγραφή:


ΑΦΜ επιτηδευματία - Δημοτικό Διαμέρισμα - Είδος επιχείρησης - Εκχωρηθείς σε τετραγωνικά μέτρα κοινόχρηστος χώρος - Κατηγορία ζώνης


Σημειώνεται ότι οι οικονομικές υπηρεσίες του δήμου θα πρέπει άμεσα να προχωρήσουν στην πλήρη οργάνωση του εν λόγω τομέα, χρησιμοποιώντας σχετικά λογισμικά προγράμματα».

Να ξαναρωτήσουμε. Δηλαδή τι ακριβώς ξέρουμε, τι παρακολουθούμε και πώς εισπράττουμε; Διότι και τα έσοδα εισπρακτέα από ύδρευση και το τέλος άρδευσης ύψους 98.021,42 €, δεν είναι βεβαιωμένα; Αυτό σημαίνει ότι δεν συντάσσονται ονομαστικοί βεβαιωτικοί κατάλογοι.

Και το χειρότερο αν και σίγουρα το μαντεύετε. Οι ίδιες παρατηρήσεις ακριβώς είχαν γραφεί και στην προηγούμενη έκθεση.

Τι άλλο να προσθέσουμε. Για όλα, μα για όλα, οι παρατηρήσεις αναδεικνύουν την παντελή έλλειψη οργανώσεως. Αυτό όμως που περιγράφουν οι ορκωτοί λογιστές με ωραία λόγια, είναι ότι δεν τηρείται τίποτε από πλευράς διαδικασιών.

Μπορούμε αναλύοντας ακόμη περισσότερο τον ισολογισμό να γράψουμε πολλά. Κοινό στοιχείο είναι ότι ο δήμος πάσχει. Επί μέρους υπεύθυνοι υπάρχουν. Κύριος υπεύθυνος όμως, είναι αυτός που επί 28 χρόνια έχει αφεθεί να διαχειρίζεται τις τύχες του δήμου. Αυτός που έχει διαλύσει τον δήμο χωρίς να έχει κάνει απολύτως τίποτε.

Θα τον αφήσετε να συνεχίσει;

20 – 24 - 28 – Φτάνει πια!

Είκοσι οχτώ, επαναλαμβάνω είκοσι οχτώ, το γράφω και με αριθμούς, 28 ολόκληρα χρόνια, μια περιοχή στην οποία πλειοψηφεί η Νέα Δημοκρατία, έχει για δήμαρχο τον ίδιο άνθρωπο. Χαρούμενοι οι νεοδημοκράτες, έβλεπαν στα χρόνια που κυριαρχούσε το ΠΑΣΟΚ, να αποτελούν αυτοί, το Σούλι, το Χάνι της Γραβιάς, το απροσπέλαστο φρούριο, όπου αγέρωχο έστεκε για να δηλώνει αδούλωτο και ανεξάρτητο.

Και τα χρόνια πέρναγαν. Άλλοι τόποι προόδευαν, άλλαζαν, και το ΄βλεπαν όλοι, κι έβριζαν και σχολίαζαν, μα κάθε φορά, σαν ερχόταν η ώρα της κάλπης, πάντα ξυπνούσε μέσα τους εκείνη η φωνή που τους καλούσε να αντισταθούν στην «πράσινη» λαίλαπα κι έτσι αυτοί ξαναψήφιζαν τον ίδιο άνθρωπο, αυτόν που οι ίδιοι στόλιζαν με ωραιότατα επίθετα.

Κι αυτός, με μόνο όπλο την κομματική ταυτότητα, απτόητος. Τι κι αν έβριζαν τριάμισι χρόνια; Πάλι Δημητράκη ψήφιζαν. Κι ο χρόνος περνούσε. Κι έργα δεν γίνονταν. Ο Δημητράκης τους πουλούσε φούμαρα κι αντίσταση ότι δεν καταδεχόταν να πάρει τα «πράσινα» λεφτά… Υπεράνω ο Δημητράκης, που κι όταν άλλαξαν τα πράγματα, πάλι δεν καταδεχόταν να ζητήσει χάρη από αυτούς που τους είχε «υφισταμένους» στο πολιτικό μαντρί.

Στις εκλογές ο Δημητράκης, είχε τον τρόπο του. Μάζευε μερικά κορόιδα σαν κι εμένα που ήθελαν να προσφέρουν με τις δυνάμεις τους, διάλεγε και τρεις τέσσερις με καλά σόγια, να και η αντίσταση στον κατακτητή και τσουπ! Πάλι δήμαρχος ο Δημητράκης που μεταλασσόταν σιγά-σιγά σε καρεκλοκένταυρο. Για το «Λενιδάκι» μας ντε όπως έλεγε στα κορόιδα.

Να τα μνημόσυνα, να οι κηδείες, γάμοι, βαφτίσια, πώς λέμε όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη, έτσι ακριβώς. Μόνο αντί της Βασίλως που περιδρόμιαζε γερά κι έφτιαχνε συκώτι, είχαμε ακριβώς τα ίδια αλλά στη θέση της Βασίλως σημειώσατε Δημητράκη. Κι όχι μόνο γάμοι και κηδείες, κλπ αλλά και πανηγύρια και λιτανείες και λοιπές εκδηλώσεις. Και να ο οδηγός του υπερήφανος – και αντιδήμαρχος παρακαλώ – να αγωνιά και κάθιδρος αλλά γεμάτος ανακούφιση να περιφέρεται ώστε να προλαβαίνει όλα τα μνημόσυνα της Κυριακής.

Κι ο καιρός περνούσε. Κι ο Δημητράκης, εκεί. Βράχος. Και ξαφνικά μας προέκυψε και ο Καλλικράτης… Κι οι συνενώσεις των δήμων και των χωριών με τις ολέθριες περιφέρειες και τους μεγάλους δήμους. Γιατί ολέθριες; Γιατί κάποιοι δεν υπολόγισαν ότι η μια περιφέρεια, έχει μεγάλο μουσουλμανικό πληθυσμό, που χειραγωγείται και καθοδηγείται από την φίλη γείτονα. Αλλά αυτό θα πληρωθεί στην ώρα του. Κι ο Δημητράκης; ΠΑΡΩΝ! Ναι. ΠΑΡΩΝ και πάλι! Για το ρεκόρ. Για την προσφορά στον τόπο. Έ με τέτοια εμπειρία να μην τον προτιμήσουν; Αλήθεια. Πώς και η Νέα Δημοκρατία δεν τον επέλεξε ποτέ, δεν τον πρότεινε ποτέ, αυτόν, για νομάρχη ή τώρα πια, με 28, ναι με είκοσι οχτώ χρόνια εμπειρία στην τοπική αυτοδιοίκηση, για περιφερειάρχη; Μην πει κανείς ότι του το πρότειναν αλλά από αγάπη για το «Λενιδάκι» μας δεν δέχτηκε...

Τότε μου ήρθε στο μυαλό ένα άρθρο του προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Δημ. Παξινού στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 21 Ιουλ. 2009 με τίτλο «Οι αναντικατάστατοι», αποσπάσματα του οποίου και παραθέτω:

«Αρκετά χρόνια πίσω, όταν ξεκίνησα την ενασχόληση με τα κοινά, σε κάποιες περιπτώσεις, τα πράγματα και κυρίως κάποια πρόσωπα, που στα μάτια μου φάνταζαν μοναδικά και αναντικατάστατα, με προσπερνούσαν μέσα στο απρόσιτο για εμένα μεγαλείο της μοναδικότητάς τους.


Μεγαλώνοντας σε ηλικία, αλλά και εμπειρία, άρχισα να συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο ότι όλο και περισσότεροι ήταν μοναδικοί και αξιοθαύμαστοι. Γι’ αυτό άλλωστε και συνδέονταν οι προερχόμενοι από τον πολιτικό, τον κοινωνικό και οικονομικό βίο, σε μία συνεργασία για την προώθηση και επίλυση των προβλημάτων του τόπου, κυρίως.


Έτσι τα γεγονότα της ημέρας, του μήνα, της χρονιάς ήταν αυτές οι συναναστροφές, που κατ’ ανάγκην έπρεπε να λάβουν την κατάλληλη δημοσιότητα, ώστε ο λαός να γνωρίζει επαρκώς ποιοι έχουν το πάνω χέρι κάθε φορά, από τους ευτυχείς θνητούς… Και μοιάζουν άτρωτοι στις ασθένειες, στα γυρίσματα της τύχης και ασφαλώς στο πεπερασμένο της ζωής…


Κι όσο μεγαλώνουμε τόσο πιο πολύ ανακαλύπτουμε τους αναντικατάστατους να αυξάνονται, να εδραιώνονται και να είναι πλέον καθεστώς. Να ελέγχουν μεγάλο μέρος της πολιτικοκοινωνικής ζωής. Να φαίνονται παντοδύναμοι, γιατί έτσι πρέπει να αισθάνονται. Τα χαχανητά δείχνουν την ικανοποίησή τους για το επιτελούμενο έργο, όπως φαίνεται και από τους ουκ ολίγους παρατρεχάμενους, που αντλούν δύναμη και από τη γνωριμία τους με τους αθάνατους. Και πάει λέγοντας, μέχρις ότου έλθει η ώρα της μοιραίας αποκαθήλωσης, φυσικής ή τεχνητής.


Και ξάφνου, χάνονται οι παρατρεχάμενοι, οι φίλοι και οι γνωστοί και ουδείς ασχολείται με τον αναντικατάστατο. Κι όταν είναι εν ζωή είναι η μεγαλύτερη και πιο βασανιστική τιμωρία. Όταν έχει αποβιώσει, γιατί κι αυτό συμβαίνει, έχει τουλάχιστον εξασφαλίσει έναν καλό επικήδειο, αφού «ο νεκρός δεδικαίωται», τουλάχιστον εντός του ναού!».

Το αφιερώνω σε όλους όσους ξεχνούν τα χάλια είκοσι οχτώ χρόνων και ζητούν άφεση αμαρτιών εν ονομάτι του Δημητράκη. Όχι κύριοι. Είστε συνένοχοι κι ως τέτοιοι θα κριθείτε. Δεν έχετε καμία απολύτως δικαιολογία να επικαλείστε Μνημόνια, κομματικές πειθαρχίες, αντίσταση στο ΠΑΣΟΚ και άλλα κουραφέξαλα και ζητάτε να σας ψηφίσουν, εφ’ όσον επικεφαλής του ψηφοδελτίου είναι ο κύριος υπεύθυνος για το χάλι του τόπου. Ο Δημητράκης. Εδώ κρίνεται ο τόπος, εδώ κρίνεστε εσείς όλοι. Θέλετε να συνεχιστεί η ολίσθηση; Θέλετε να ξανασηκώσετε το φλάμπουρο της αντίστασης στην κυβέρνηση του Μνημονίου; Πλάκα κάνετε; Όχι. Τα ακούσαμε, τα λουστήκαμε, δεν θέλουμε άλλο. Και σ’ όλους εκείνους που από τη μια μεριά δεν θέλουν να φτύσουν τον εαυτό τους γιατί τον ξαναψήφισαν αλλά δεν θέλουν να ψηφίσουν και την άλλη πρόταση, υπάρχει η λύση της λευκής ψήφου. Κι ας την έχουν κατατάξει οι υπηρετούντες το πολιτικό σύστημα μαζί με τα άκυρα. Τρέμουν όλοι τους και την αποχή και τη λευκή ψήφο. Ιδιαίτερα την δεύτερη, γιατί δείχνει την αηδία που νιώθει ο πολύς κόσμος για τους πολιτικούς.

Οι τελευταίοι, αυτοί που προσπαθούσαν να υποβαθμίσουν τις υποψηφιότητες για τον Καλλικράτη, σήμερα αποδύονται σ’ έναν αγώνα προσελκύσεως ψηφοφόρων γιατί τάχα αποτελεί αντίσταση κατά του Μνημονίου. Ψεύδονται απλούστατα γιατί ο Καλλικράτης δεν μπορεί να λειτουργήσει παρά μόνο ως κολαούζος της κεντρικής εξουσίας. Γι’ αυτό και τον έφτιαξαν άλλωστε. Κλείστε τα αυτιά στις κομματικές σειρήνες. Με το χέρι στην καρδιά αλλά κυρίως στο μυαλό, ψηφίστε και καταψηφίστε. Δείξ’ τε την πόρτα της εξόδου. Απαλλάξτε τον Δημητράκη από τα καθήκοντά του. Να ξεκουραστεί κι αυτός. Αρκετή η προσφορά πια. Άνθρωπος είναι... Για να σοβαρευτούμε. Ο Δημητράκης, χρόνια τώρα είναι μέρος του συστήματος. Αυτού που έχει φέρει τη χώρα στην σημερινή κατάντια. Κι είναι κρίμα που δεν υπάρχουν οι κασέτες με όσα όμορφα έχουν ανταλλάξει κατά καιρούς οι σημερινοί συνοδοιπόροι. Θα ήταν διασκεδαστικό να τους ξανακούγαμε και συνάμα θα έδειχνε πόσο η σημερινή συμπόρευση είναι ύποπτη. Τουλάχιστον δείξτε ότι εσείς ΔΕΝ τα ξεχάσατε.

Με σεβασμό σε σας

Αγαπητοί συμπατριώτες και συμπατριώτισσες


Τον τελευταίο καιρό, γίνομαι δέκτης κρούσεων από συμπατριώτες, οι οποίοι μου ζητούν να στηρίξω την μία ή την άλλη δημοτική παράταξη που φαίνεται ότι διαμορφώνεται στην περιοχή, εν όψει των δημοτικών εκλογών του Νοεμβρίου. Παράλληλα, φήμες με θέλουν να «στηρίζω» τον ένα ή τον άλλο υποψήφιο. Για το λόγο αυτό, κρίνω απαραίτητο κυρίως για να διαφυλάξω την τιμή και την αξιοπρέπειά μου, να διευκρινίσω τα παρακάτω:

Είμαι ευθέως αντίθετος με το πρόγραμμα «Καλλικράτης». Πιστεύω ακράδαντα ότι ο «Καλλικράτης» αποτελεί την ταφόπλακα της φωνής των τοπικών κοινωνιών. Μέχρι σήμερα, στη ζωή του τόπου, είχαν κομματικοποιηθεί τα πάντα. Τα κόμματα είχαν καταφέρει να μετατρέψουν τον πολίτη σε απλό αριθμό και καιροσκόπο ψηφοφόρο που ζητά πάσης φύσεως χατίρια έναντι ψήφων. Την κατάντια μας την είδαμε. Κομματικοποίηση παντού. Εν τούτοις, υπήρχε ένα μόνο μικρό τμήμα που αντιστέκονταν, κάποιες μικρές κοινωνίες που όπως το γαλατικό χωριό στον Asterix, επέμεναν ή τουλάχιστον είχαν τη δυνατότητα να εκλέγουν κάποιους ανθρώπους της κοινωνίας τους, σε πείσμα των κομμάτων. Τι πέτυχαν τα κόμματα με τον Καλλικράτη και τις συνενώσεις των δήμων που τόσο πανηγυρικά ανακοίνωσαν και συνωμοτικά λίγο-πολύ δέχθηκαν, γιατί έτσι τους βόλευε όλους; Να κομματικοποιήσουν και το τελευταίο κομμάτι που είχε να κάνει με εκλογές. Να αναγκάσουν τον κόσμο να επιλέξει μεταξύ των εκλεκτών των κομμάτων και όχι κάποιον που αποδεδειγμένα είναι ικανός και τον αποδέχεται η τοπική κοινωνία. Αλλά, με την επέκταση και συνένωση των δήμων, ποιος τοπικός παράγων, θα έρθει ως ανεξάρτητος να ζητήσει την ψήφο μιας μερίδας κόσμου, που παραδοσιακά μέχρι τώρα δεν ανήκε στο ίδιο σύνολο ανθρώπων με το οποίο ο ίδιος ερχόταν σε κοινωνική επαφή; Ουδείς. Κι έτσι έρχονται τα καλά μας κόμματα, αυτά που ανεχόμαστε να μην δέχονται ούτε οικονομικούς ελέγχους, ούτε να απολογούνται σε κανέναν, αυτά που απομυζούν τεράστια κονδύλια φανερά μέσω του προϋπολογισμού και κρυφά από εκεί που κανείς δεν γνωρίζει (βλέπε Siemens) και μας παρουσιάζουν τους υποψηφίους εκλεκτούς τους περιμένοντας από εμάς τα όρνια να τους ψηφίσουμε. Και να, τα ΜΜΕ, να μας δίνουν το προφίλ περιστεράς αντί κόρακος και εργατικού και δραστήριου αντί κομματοσυντήρητου κοπρόσκυλου.

Είμαστε μάρτυρες μιας ακόμη παραστάσεως των πεπειραμένων μπουλουκιών. Ζητείται η ψήφος για κομματικά στελέχη τα οποία παριστάνουν τους «νέους και άφθαρτους», γιατί τα πρωτοκλασάτα στελέχη, είτε θα προσδώσουν λέει μεγάλη βαρύτητα στις εκλογές και δεν πρέπει, είτε σε περίπτωση αποτυχίας τους θα έχει αντίκτυπο στο κόμμα. Σαν δεν ντρέπονται. Δηλαδή, σε μια τέτοια νέα δομή όπως ο «Καλλικράτης» που υποτίθεται γίνεται για αναβάθμιση της δημοκρατίας και αποκέντρωση, κατεβάζεις τη Β’ ομάδα! Καταλαβαίνει κανείς, τι σημασία δίνουν και από την άλλη προσπαθούν να κοροϊδέψουν τον κόσμο ότι τάχα οι εκλογές αυτές δεν είναι κομματικές. Αιδώς! Εδώ ο άλλος, κοτζάμ υπουργός κατεβάζει τη γυναίκα του, η άλλη το γιο της, ο άλλος τον αδελφό του, το μπάρμπα του, αλλά και τη γιαγιά τους να είστε σίγουροι ότι θα βάζανε και δεν υπάρχει τελειωμός. Κι εμείς; Ποιο ρόλο παίζουμε εκτός από του αιώνιου θύματος για να μην πω άλλη βαρύτερη έκφραση; Εμείς δεν είμαστε υποκριτές όταν τη μια μέρα ψηφίζουμε και την άλλη οικτίρουμε τον εαυτό μας που ξαναψηφίσαμε τον ίδιο ανίκανο, τον ίδιο καιροσκόπο, ψεύτη, άθλιο που είχαμε ψηφίσει και την προηγούμενη φορά; Εμείς δεν είμαστε συνυπεύθυνοι αφού ξεχνάμε τόσο γρήγορα, τόσο εύκολα τι περάσαμε, τι ακούσαμε, τι είδαμε, πόσο άσχημα αισθανθήκαμε τον προηγούμενο καιρό; Γιατί λοιπόν; Απλούστατα γιατί περιμένουμε να νιώσουμε εκείνη την μοναδική στιγμή που θα την «μπούμε» στον άλλο γιατί το κόμμα μας (τόσο ανόητοι είμαστε που δεν καταλαβαίνουμε ότι είναι κόμμα τους και όχι δικό μας) τάχα νίκησε.

Όποιος έχει βρεθεί σε γήπεδο, μιλάμε σε γνήσιο ελληνικό γήπεδο, θα έχει ζήσει την «μεγαλειώδη» ατμόσφαιρα του αλληλοβρισίματος των οπαδών και της ανταλλαγής αντικειμένων, που σε κάνουν να ντρέπεσαι που είσαι εκεί και συνάμα σε εμποδίζουν να πάρεις μαζί σου το παιδί σου αφού το έργο είναι ακατάλληλο. Και υπάρχουν άτομα, ανίκανα και ανεγκέφαλα, που περιμένουν να νικήσει η ομάδα τους για να την «βγουν» στους άλλους αφού δεν έχουν τίποτε απολύτως να επιδείξουν ως επιτυχία στη ζωή τους. Αυτό δεν πρέπει να συμβεί στις εκλογές. Ούτε σ’ αυτές ούτε σε άλλες. Δεν νικάει το κόμμα μας. Νικάνε αυτοί που είναι μέσα και που μας χαϊδεύουν για μπορούν να συνεχίσουν να είναι μέσα. Να νέμονται την εξουσία παριστάνοντας τους ιθύνοντες και τους σωτήρες. Διώξτε τους. Αγνοήστε τους. Δώστε τους να καταλάβουν ότι δεν τους έχετε ανάγκη. Και κάνετε μια απλή κίνηση. Όταν περνούν, κάνετε ότι δεν τους βλέπετε. Όταν έρθουν να σας μιλήσουν, μην τους πιάνετε κουβέντα. Τότε θα καταλάβετε ότι νιώθουν τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια τους. Γιατί τη δύναμη να κάνουν αυτά που κάνουν, τους την δίνετε εσείς. Γι’ αυτό και γίνονται αλαζόνες, γι’ αυτό και μεθυσμένοι από την εξουσία δεν βλέπουν μπροστά τους. Γι’ αυτό και έχουν χάσει την επαφή με τον λαό. Γι’ αυτό είναι τόσο ανάλγητοι. Γι’ αυτό και είναι τόσο καλοί ηθοποιοί.

Με αυτό λοιπόν σαν πρώτη σκέψη, αποφάσισα να μην κατέλθω στις δημοτικές εκλογές. Λέω σαν πρώτη σκέψη γιατί υπήρξαν και άλλα θέματα που με έκαναν να νιώθω παρείσακτος στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Λεωνιδίου. Η αντιπολίτευση αρκούνταν σε ρόλο θεατή, αφήνωντας εμένα να συγκρούομαι με τον δήμαρχο. Η συμπολίτευση; Χειρότερη. Με εξαίρεση τον γιατρό κ. Νίκο Τροχάνη, ο οποίος απουσίαζε συχνά αλλά παρά την ηλικία του συμμετείχε ενεργά με προτάσεις, κλπ, ουδείς άλλος από τους πρώην συναδέλφους της συμπολιτεύσεως, έχει το δικαίωμα να μιλά για έργο στο δήμο. Παρέμειναν, παρά την επιταγή του νόμου που αναφέρεται στην ελευθερία της συνειδήσεως, σιωπηλοί θεατές. Δεν τόλμησαν ποτέ να αντιταχθούν σε όσα συνέβαιναν στο δήμο. Με αποκορύφωμα το εικονικό δημοτικό συμβούλιο. Με το οποίο αλλάχθηκαν επιτροπές και αποφασίσθηκε, ομόφωνα μάλιστα, αγορά δεκάδων χιλιάδων ΕΥΡΩ. Γεγονός που ενώ έχει καταγγελθεί επισήμως στην Περιφέρεια και έχει ζητηθεί από τον δήμαρχο να απαντήσει, σε ουδεμία κύρωση κατέληξε. Ναι. Εικονικό συμβούλιο, για το οποίο ουδείς γνώριζε το παραμικρό, και για το οποίο ουδείς είχε το φιλότιμο να διαμαρτυρηθεί ή στην περίπτωση του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου να παραιτηθεί. Αλλά δεν είναι μόνο αυτά. Εκατοντάδες χιλιάδες ΕΥΡΩ χαμένα από το Μόττειο, ισολογισμοί που ποτέ δεν εξετάσθηκε τι κρύβουν, πρακτικά που δεν ετηρούντο, και άλλα. Πολλά καταγγέλθηκαν, μέσα από την εφημερίδα «Η φωνή των δημοτών» που ήταν το μοναδικό μέσον για να γνωστοποιηθούν μετά παρρησίας και επωνύμως, τα όσα συνέβαιναν στο δήμο και που φυσικά δεν ήσαν τα μόνα. Πού ήσαν οι κύριοι δημοτικοί σύμβουλοι αμφοτέρων των παρατάξεων; Πού κρυβόντουσαν; Και έχουν σήμερα τα μούτρα, να με καλούν και να μου ζητούν να τους στηρίξω κιόλας. Αυτοί που όταν ερωτούνται γιατί παρέμειναν τόσα χρόνια αμέτοχοι, απαντούν ανερυθρίαστα ότι έχουν κάνει την αυτοκριτική τους. Αν την έχουν κάνει, θα πρέπει να ντρέπονται και όχι να ζητούν στήριξη και ψήφους.

Πολλά ακόμη θα μπορούσαν να ειπωθούν αλλά δεν έχει και τόσο σημασία. Σημασία έχει αυτό με το οποίο ξεκίνησα τον άρθρο αυτό. Την προσέγγιση και την στήριξη. Μου ζητήθηκε να στηρίξω τον νυν δήμαρχο και μάλιστα με κατηγόρησαν ότι κάνω κακό στην «παράταξη». Ποια παράταξη; Δεν υπήρξα ποτέ κομματικό στέλεχος και μέλος κανενός απολύτως κόμματος. Οι πολιτικές μου ιδέες και τα πιστεύω μου, αφορούν εμένα. Κινούμαι βάσει αυτών, αλλά δεν αφορούν κανέναν άλλο. Αν κάποιος επιθυμεί να με κρίνει, ας με κρίνει ως άτομο βάσει των πράξεών μου και των λόγων μου. Βρέθηκα σ’ έναν δήμο που δεν είχε καμμία οργάνωση. Το τι έκανα και το πόσο προσπάθησα, μπορώ να το αποδείξω και το γνωρίζουν όλοι οι παριστάμενοι. Ζήτησα κατ’ επανάληψη από την πρώτη στιγμή την κατασκευή νέων παιδικών χαρών. Ευτύχισα να τις δω ολοκαίνουργιες μόνο και μόνο γιατί ένιωσαν απειλούμενοι. Δεν θα απαριθμήσω την συνολική προσφορά μου για την οποία τουλάχιστον είμαι υπερήφανος. Θα είμαι λοιπόν έντιμος και ξεκάθαρος.

Να στηρίξω τον Τσιγκούνη; Τον άνθρωπο που με εξύβρισε ενώπιον του δημοτικού συμβουλίου και στον οποίο έχω κάνει μήνυση; Να στηρίξω αυτόν που έχω καταγγείλει στα όργανα της Πολιτείας για ανύπαρκτο συμβούλιο και άκυρες αποφάσεις; Να στηρίξω έναν άνθρωπο που οι πράξεις του και η εν γένει συμπεριφορά του με έκαναν να ντρέπομαι που είχα συμπαραταχθεί και εκλεγεί υπό το ψηφοδέλτιο που είχε καταρτίσει; Θα ήμουν ανέντιμος πρώτ’ απ’ όλα απέναντι στον εαυτό μου. Απέναντι στις αρχές που μου πέρασαν οι γονείς μου. Σ’ αυτές που θέλω να περάσω στα παιδιά μου. Αν για κάτι αισθάνομαι υποχρέωση απέναντι σε όλους σας, είναι το να ζητήσω συγγνώμη που άθελά μου σας παρέσυρα να ψηφίσετε τότε τον Τσιγκούνη. Δεν τον ήξερα. Δεν ήξερα ποιος ήταν. Τον έμαθα αυτά τα τρία χρόνια. Έκανα λάθος και σας ζητώ συγγνώμη. Γι’ αυτό και έφυγα. Μην το κάνετε πάλι. Μην παρασυρθείτε.

Να στηρίξω τον κ. Μαρνέρη; Δεν τον γνωρίζω. Έχω ανταλλάξει μόνο λίγες κουβέντες μαζί του.

Συμπατριώτες και συμπατριώτισσες.

Από όσα βλέπω, αντιλαμβάνομαι ότι στις επόμενες εκλογές πολλοί θα αισθανθούν μεγαλύτερο από άλλες φορές, το βάρος της επιλογής. Ακούγονται κομματικές μετεγγραφές και πάσης φύσεως ανίερες συμμαχίες. Προσωπικά δεν με αφορούν. Καθένας αποφασίζει για τον εαυτό του και λογοδοτεί στη συνείδησή του. Αν όπως λέγεται, ο Τσιγκούνης είναι ο εκλεκτός της Νέας Δημοκρατίας, πρόβλημά του και πρόβλημά της. Αν οι ψηφοφόροι της ΝΔ δεν επιθυμούν όπως λένε να απολεσθεί ο Δήμος, τους παραπέμπω στην τρίτη παράγραφο. Ας είχαν φροντίσει να τον αλλάξουν. Να βρουν άλλο υποψήφιο. Εγώ ξέρω ότι οι Μητροπολίτες παντρεύονται τις μητροπόλεις τους και όχι οι δήμαρχοι τις δημαρχίες.

Από την άλλη, εάν όπως λέγεται ο κ. Μαρνέρης κατέρχεται ως ανεξάρτητος, εγώ γνωρίζω ότι αποτελεί κομματικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και υπό κομματικό ψηφοδέλτιο εξελέγη νομαρχιακός σύμβουλος.

Τα αναφέρω όλα αυτά γιατί παρά την στάχτη που ρίχνουν τα κόμματα στα μάτια μας πρέπει ο καθένας να κάνει τις επιλογές του, με γνώμονα αποκλειστικά και μόνο, το ποιος είναι περισσότερο ικανός να κάνει κάτι για τον τόπο. Καθένας λοιπόν, ας σκεφθεί καλά τι είναι σωστό, ας σκεφθεί το παρελθόν κι ας αποφασίσει. Εγώ, σεβόμενος τον εαυτό μου και πάνω απ’ όλα εσάς, δεν έχω το δικαίωμα να υποδείξω σε κανέναν τι να ψηφίσει και αν πρέπει να ψηφίσει. Και φυσικά να θυμίσω ότι μεταξύ δύο κακών, δεν ψηφίζουμε πάντοτε το μη χείρον. Υπάρχει και η λευκή ψήφος, που έντεχνα βέβαια τα καλά μας κόμματα την καταμετρούν μαζί με τα άκυρα ώστε να μην υπάρχει διαχωρισμός των συνειδητά ψηφιζόντων λευκό με τους από ιδιωτεία ή απροσεξία ακυρώνοντες την ψήφο τους.

Μια τελευταία ίσως διευκρίνηση. Έγραψα εδώ σ’ αυτό το blog αυτήν την εξομολόγηση διότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να επικοινωνήσει κανείς μαζί σας. Το μονοπώλιο και η αβελτηρία του τοπικού τύπου έχουν κι αυτά το τίμημά τους. Κι ο τόπος, πληρώνει και γι’ αυτό...

Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους φίλους για τα καλά τους λόγια και για το ενδιαφέρον. Να ευχαριστήσω όσους με τίμησαν με την ψήφο τους και τη φιλία τους ακόμη κι αν δεν με ψήφισαν. Πιστεύω ότι υπήρξα έντιμος με όλους, χωρίς ποτέ να τους κρίνω με βάση τα πολιτικά τους φρονήματα. Τους παρακαλώ όλους κι όποιον άλλο θα το ήθελε, να μην επικοινωνήσει μαζί μου για οτιδήποτε έχει σχέση με τις δημοτικές εκλογές.

Να είστε όλοι καλά

Σας ευχαριστώ

Το γηροκομείο

Έλαβα πριν λίγες ημέρες πρόσκληση του Μητροπολίτη Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλεξάνδρου για την τελετή θεμελιώσεως του νέου γηροκομείου Λεωνιδίου, στην οποία μάλιστα θα παραστεί και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών.
Στην πρόσκληση, ο μητροπολίτης με πομπώδεις μας λέει για το νέο γηροκομείο μεταξύ άλλων ότι....
Η Ιερά Μητρόπολις Μ&Κ "Εξεπόνησεν θαυμαστήν Αρχιτεκτονικήν και Τεχνικήν Μελέτην δαπάνης 3.100.000€"

Αυτό όντως είναι θαυμαστό! 3.100.000€ για μελέτη του Γηροκομείου!!! (Βάλτε όσα θαυμαστικά θέλετε) Τι μελέτη είναι αυτή; Και η περιγραφή της; Θαυμαστή Αρχιτεκτονική και Τεχνική Μελέτη! Πλήρης αμετροέπεια και δεν είναι η μόνη. Η εκκλησία όμως τη συνηθίζει. 

Αλλά όχι μόνο αυτό. Η Ιερά Μητρόπολις "Εξασφάλισε παρά του Υπουργείου Υγείας χρηματικήν παροχήν 2.100.000€" και εν συνεχεία "'Ελαβε παρά της Πολεοδομίας Αρκαδίας Γραφείον Άστρους Κυνουρίας την Οικοδομικήν Άδειαν".

Τέλος, "Εδημοπράτησε το έργον και την εκτέλεσιν του έργου ανέλαβεν η μειοδοτήσασα εταιρεία των Αθηνών ΑΚΜΑΣ με κόστος το ποσόν των 2.882.836€"

Δηλαδή για ένα έργο 2,9 εκατ. €, η Ιερά Μητρόπολις έδωσε 3,1 εκατ. € για την μελέτη.
Σοβαρολογείτε; Πάμε καλά;

Δηλαδή θα δοθούν ΕΞΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ για το γηροκομείο;;; Ξαναρωτάμε. Πάμε καλά;
Για ένα γηροκομείο που και μόνο η θέση του αποτελεί δοκιμασία για να φθάσεις, σ' ένα χώρο που μπορεί να έχει θαυμάσια θέα και να είναι κοντά στο Κέντρο Υγείας αλλά δημιουργεί προβλήματα προσεγγίσεως ή επισκέψεως σε άτομα μεγάλης ηλικίας...

Αλήθεια, για πόσους ηλικιωμένους υπάρχει πρόβλεψη στο Ίδρυμα περιθάλψεως;
Γιατί στην περιοχή μας, τους ηλικιωμένους ακόμη τους τιμούμε, τους γονείς μας δεν τους πετάμε κι έτσι, μόνο άτομα που πραγματικά χρήζουν φροντίδας και δεν έχουν κάποιον να τους περιθάλψει, θα καταφύγουν εκεί.

Με πολύ λιγότερα χρήματα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί κάποιο άλλο οίκημα ή και οικόπεδο.

ΕΞΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ! Έλεος!

Αν αυτό δεν είναι σπατάλη (για να μην πω σκάνδαλο) τι είναι; Τόσοι άνθρωποι έχουν την ανάγκη και η Ιερά Μητρόπολις πηγαίνει και δίνει ΕΞΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ (δεν το χωνεύει ο νους) για το γηροκομείο.

Πάντα με την ελπίδα ότι πρόκειται περί λάθους ελπίζω ότι θα υπάρξει διάψευση από την Ιερά Μητρόπολη αλλιώς θα πρόκειται περί ... θαύματος που μόνο η εκκλησία μπορεί να εξηγήσει.
Η περιοχή χρειάζεται ένα γηροκομείο για μικρό αριθμό ηλικιωμένων (πιστεύω ότι 20 άτομα είναι μια καλή πρόβλεψη) και σε καμία περίπτωση δεν χρειάζεται ένα μεγαθήριο.

Εν αναμονή απαντήσεως ή και διαψεύσεως.

Μέχρι τότε θα μιλάμε για κατασπατάληση χρήματος.

A! Υπ’ όψιν της Ιεράς Μητροπόλεως. ΔΕΝ είμαι πλέον Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου.

Ευχαριστώ

Ανεξαρτητοποίηση από το συνδυασμό "Ισοπολιτεία"

Στις 3 Δεκεμβρίου 2009, απεστάλη στον Πρόεδρο και στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Λεωνιδίου η παρακάτω επιστολή, με την οποία δηλώνεται η ανεξαρτητοποίησή μου  από τον συνδυασμό «Ισοπολιτεία». Το πλήρες κείμενο της επιστολής έχει όπως παρακάτω:

Κύριε Πρόεδρε,

Μετά την απαράδεκτη και την εξόχως προσβλητική προς το πρόσωπό μου συμπεριφορά του δημάρχου Λεωνιδίου, ο οποίος χωρίς λόγο και αιτία μου επετέθη κατά τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Λεωνιδίου στις 28 Νοεμβρίου 2009, ενώ συζητείτο το θέμα της κατανομής των χρημάτων που εδόθησαν από το Υπουργείο Εσωτερικών, είναι φανερό ότι οποιαδήποτε συνεργασία με αυτόν έχει διακοπεί.

Τέτοιες συμπεριφορές, που αποδεικνύουν την αδιαφορία του δημάρχου προς θεσμούς και πρόσωπα, υπήρξαν και κατά το παρελθόν από πλευράς του, κατά άλλων προσώπων. Η επίθεση όμως εναντίον μου, υπήρξε πρωτοφανής και αποδεικνύει τον χαρακτήρα του ανθρώπου που δυστυχώς ηγείται του Δήμου Λεωνιδίου.

Η ανάρμοστη συμπεριφορά αυτή του δημάρχου, αποτελεί την τελευταία μιας σειράς άλλων, όπως αυτής της μη σωστής τηρήσεως των πρακτικών, οι οποίες με ανάγκασαν να παραιτηθώ από το αξίωμα του Γραμματέως του Δημοτικού Συμβουλίου ως και εκείνης της μεθοδεύσεως της προμήθειας του απορριμματοφόρου του δήμου. Είναι προφανές ότι ο δήμαρχος, στηριζόμενος στην πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου, δεν αντέχει σε κανενός είδους κριτική. Δεν αντέχει σε άλλη φωνή πλην της δικής του.

Εδώ κύριε Πρόεδρε του Δημοτικού Συμβουλίου, θα ήθελα να εκφράσω την απογοήτευσή μου, για τον τρόπο με τον οποίο εσείς και μερικοί από τους συναδέλφους, όχι απλώς ανεχθήκατε αλλά επικροτήσατε κάποιες από τις προαναφερθείσες πράξεις του δημάρχου ενώ και εσείς, δυστυχώς επιτρέπετε κατ’ επανάληψη παρεμβάσεις στην διεύθυνση της συζητήσεως από τον δήμαρχο αντί να την διευθύνετε εσείς. Εσείς που χωρίς λόγο, διακόψατε τη συνεδρίαση ώστε να μην καταγραφούν όσα έλαβαν χώρα.

Κύριε Πρόεδρε,

Στη ζωή μου έμαθα να σέβομαι και τους νόμους και τους θεσμούς και να μην μετέρχομαι τέτοιων μεθόδων. Ταυτόχρονα, προσπαθώ με τις πράξεις μου να κερδίζω τον σεβασμό και όχι το φόβο των άλλων. Θεωρώ ότι με το πρόσφατο συμβάν, ο δήμαρχος υπερέβη τα εσκαμμένα έτσι που η παραμονή στον συνδυασμό να αποτελεί ζήτημα ηθικό ως προς την αποδοχή ή μη πρακτικών παρόμοιων με αυτές που ανέφερα. Συνεπώς, η αποχώρηση από τον συνδυασμό του οποίου ηγείται και στον οποίο χωρίς να έχω πραγματική γνώση του χαρακτήρα του επικεφαλής αυτού συνετάγην, αποτελεί μονόδρομο.

Πιστός πάντοτε σε αρχές και ιδεολογίες που μου έδωσαν όλα αυτά τα χρόνια το δικαίωμα να αισθάνομαι υπερήφανος για έργα και ιδέες, καλώ τον καθένα από τους συναδέλφους δημοτικούς συμβούλους κατά το μερίδιο που του αναλογεί, να αναλάβει τις ευθύνες του έναντι των δημοτών αλλά και των κατοίκων της περιοχής, να αντιδράσει και να μην ανεχθεί παρόμοιες πρακτικές τις οποίες πολύ καλά γνωρίζουν. Η στήριξη ή η ανοχή προς το πρόσωπο του δημάρχου, αποτελεί συνενοχή και τους καθιστά συνυπεύθυνους. Θα πρέπει όλοι να αντιληφθούν, ότι δεν είναι τόσο η ιδεολογία που ενώνει τους ανθρώπους αλλά οι ηθικές αρχές τους. Τα υπόλοιπα, είναι έργο της δικαιοσύνης.

Από πλευράς μου, θα συνεχίσω και ως ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος, να αγωνίζομαι με το ίδιο σθένος και πάντα με ακεραιότητα για το καλό του τόπου.

Παρακαλώ για την καταχώρηση του παρόντος στα πρακτικά.

Με τιμή

Ιωάννης Νικ. Πανάγος
Δημοτικός Σύμβουλος

Υπάρχει και αξιοπρέπεια

Αναζητώ τον τρόπο να γράψω το άρθρο αυτό, αλλά για πρώτη ίσως φορά στη ζωή μου δεν ξέρω από πού να αρχίσω και τι να πρωτογράψω. Βλέπετε, κάποιες φορές, τα συναισθήματα μας πλημμυρίζουν και η περιγραφή τους αποτελεί προνόμιο κάποιων χαρισματικών ποιητών ή συγγραφέων. Κι εγώ στερούμαι αυτού του προνομίου. Θα προσπαθήσω λοιπόν λιτά, ως απλός άνθρωπος να περιγράψω αυτό που αισθάνομαι κι ελπίζω ότι θα μπορέσω να σας το μεταφέρω.

Προσωπικώς αισθάνομαι ντροπή για όσα συνέβησαν στο Δημοτικό Συμβούλιο και που υποβιβάζουν ακόμη περισσότερο το ίδιο και τον ρόλο που θα έπρεπε να παίζει για την τοπική κοινωνία. Αισθάνομαι επίσης ντροπή που κατέβηκα στις εκλογές με τον Δημήτρη Τσιγκούνη χωρίς πραγματικά να γνωρίζω τον χαρακτήρα του. Σ’ όλο το προηγούμενο διάστημα, μάθαινα, άκουγα, για διάφορα που συνέβαιναν αλλά δεν είχα φανταστεί το μέγεθος του προβλήματος. Αισθάνομαι άσχημα που επέτρεψα στον εαυτό μου να ανεχτεί για τόσον καιρό συμπεριφορές και πράξεις που δεν έχουν σχέση με τον χαρακτήρα μου και τα πιστεύω μου. Αισθάνομαι ντροπή για όλους μας, που μέσα σ’ έναν μικρό τόπο, επιτρέπουμε να γίνονται τόσες ασχήμιες.

Η οργή είναι κακός σύμβουλος και πράγματα που γίνονται ή γράφονται εν βρασμώ ψυχής, χάνουν κάποιες φορές την αντικειμενικότητά τους. Γι’ αυτό άφησα να περάσουν μέρες πριν γράψω για τα γεγονότα. Ιδού λοιπόν. Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 28ης Νοεμβρίου 2009, η συζήτηση κυλούσε ομαλά. Είχε συζητηθεί το τεχνικό πρόγραμμα, και άρχιζε η συζήτηση του 10ου από τα 12 θέματα που περιελάμβανε η ημερήσια διάταξη. Εισηγήσεις του γράφοντος. Πρώτη εισήγηση:

«Κατανομή δαπανών δασοπυρόσβεσης». Γράφει το έγγραφο που είχε δοθεί στον πρόεδρο του Δημ. Συμβουλίου: «Με την απόφαση 113/2009 το Δημοτ. Συμβούλιο, αποφάσισε ομόφωνα να κατανείμει το ποσό των 44.800 € που διετέθη από το Υπουργείο εσωτερικών για τις ανάγκες πυροπροστασίας. Τα χρήματα αυτά πιστώθηκαν στον ΚΑ 00-67305.005. Μέχρι σήμερα, η εθελοντική ομάδα πυροπροστασίας «Αγιελίδη», δεν έχει λάβει το ποσό των πέντε χιλιάδων (5.000) € που της είχε εγκριθεί.

ΕΡΩΤΗΣΗ 1η: Για ποιο λόγο;

ΕΡΩΤΗΣΗ 2η: Να προσκομισθούν στο παρόν ή στο επόμενο ΔΣ όλα τα ποσά της παραπάνω αποφάσεως (113/2009) που έχουν διατεθεί μέχρι σήμερα καθώς και όλα τα παραστατικά στοιχεία».

Μ’ άλλα λόγια, το Υπουργείο Εσωτερικών, είχε διαθέσει χρήματα για δασοπυρόσβεση με έμφαση μάλιστα στην χρηματοδότηση των εθελοντικών ομάδων, και ενώ είχαν κατανεμηθεί στην ομάδα «Αγιελίδη» πέντε χιλιάδες (5.000) Ευρώ, δεν είχαν εισπράξει δεκάρα. Ο πρόεδρος του Δημ. Συμβ. προσπάθησε να δικαιολογήσει την μη απόδοση των χρημάτων, λέγοντας μάλιστα ότι ΘΑ απορρίπτονταν από τον επίτροπο, κλπ, κλπ. και ότι τα χρήματα θα μπορούσαν να εισπραχθούν με άλλον, κατά την γνώμη μου όχι σωστό, τρόπο. Του απάντησα ότι, αφού ήταν έτσι, γιατί ο δήμος δεν έστειλε ένα έγγραφο (το αποκάλεσα μάλιστα χαρτάκι) προς την ομάδα, για να την ενημερώσει επ’ αυτού επισήμως και εγγράφως.

Τότε συνέβη το κακό. Ο επικεφαλής της ομάδος, προσπάθησε να μιλήσει. Οργισμένα ο δήμαρχος, όχι ο πρόεδρος που είναι υπεύθυνος για την διεύθυνση της συζητήσεως, του το απαγόρευσε. Ξανά και ξανά. Άρχισε να εκτρέπει τη συζήτηση μιλώντας για ανακοινώσεις, κλπ. Του ξανατόνισα ότι αυτό που είχα πει ήταν ότι ο δήμος, μπορούσε να στείλει ένα έγγραφο για να ενημερώσει την ομάδα «Αγιελίδι». Και τότε, μέσα σε φωνές κλπ, ο δήμαρχος είπε την θαυμάσια φράση «Α να χαθείτε»> Τον ρώτησα για ποιον το είπε και μου απάντησε: «Για σένα». Η συνέχεια; Έχοντας χάσει εντελώς την ψυχραιμία του, με μάτια πεταγμένα από τις κόγχες και με χειρονομίες, γνωστές υποθέτω σε όσους κατά καιρούς έχουν συνδιαλλαγεί μαζί του και για κάποιον λόγο έχουν διαφωνήσει, με καθύβρισε με φράσεις όπως «είσαι αλήτης», «είσαι ψεύτης», και άλλα πολλά που μόνο η απομαγνητοφώνηση των πρακτικών, μπορεί να αποκαλύψει. Κάποια στιγμή πίστεψα ότι θα σήκωνε το χέρι του να με χτυπήσει. Σε τέτοιο σημείο είχε φτάσει. Δεν το έκανε. Όλα αυτά από το πουθενά. Η συνεδρίαση διεκόπη.

Είπα από το πουθενά; Προφανώς όχι. Η σκέψη ήταν θολωμένη και τρικυμισμένη. Γιατί ένας άνθρωπος που δεν είχε υποστεί ποτέ κριτική για τις πράξεις του, είχε δει τις προηγούμενες μέρες στο πρωτοσέλιδο της φωνής των δημοτών, τις πράξεις του και τις παραλείψεις του όπως αυτή της προμήθειας του απορριμματοφόρου, να γίνονται γνωστές και να συζητούνται από τον κόσμο. από τον κόσμο. Είχε λάβει έγγραφο από την περιφέρεια που τον καλούσε να απαντήσει σε επίσημη καταγγελία μου επ’ αυτού. Ήξερε, και ξέρει, ότι θα ακολουθήσουν και άλλες αποκαλύψεις γιατί ξέρει πολύ καλά τι έχει συμβεί όλα αυτά τα χρόνια στον δήμο. Όπως και ξέρουν πολλοί κι ας μην μιλούν. Ναι. Όλα αυτά, προκάλεσαν την έκρηξη. Αυτή που αποτελεί τακτική του δημάρχου. Όταν κάπου έχει κάνει λάθος, παραμένει σιωπηρός. Όταν θέλει να ξεφύγει, αρχίζει και φωνάζει, ωρύεται, κοκκινίζει, χτυπιέται. Αλλά εδώ ο δήμαρχος διέπραξε ένα λάθος. Πίστεψε - αλήθεια δήμαρχε το πίστεψες; - ότι είχε να κάνει με κάποιον που δεν θα του απαντούσε. Που θα το βούλωνε. Που δεν θα τολμούσε να αντιμιλήσει σ’ αυτόν, τον γκουρού της αυτοδιοικήσεως, όπως του αρέσει να τον αποκαλούν.

Μαθημένος τόσα χρόνια να μιλάει και οι άλλοι να ακούν, είδε από τον πρώτο καιρό, ότι αυτά που ήξερε, δεν θα περνούσαν. Γι’ αυτό και άρχισε να με απομονώνει. Είδε ότι όταν μάθαινα για κάτι αντιδρούσα. Είδε ότι όταν έμαθα για την υπόθεση Μόττη, αυτή που με την ακηδία του έχει στερήσει από το Κέντρο Υγείας, τους δημότες δηλαδή, και τον δήμο εν γένει από τόσα λεφτά, δεν το έκρυψα και κατάλαβε ότι υπήρχε κάποιος που δεν ανεχόταν αυτά. Οι καλοθελητές (θα ήθελα να χρησιμοποιήσω άλλη έκφραση) ξεκίνησαν το έργο τους. Αν κάτι δεν πήγαινε καλά, έφταιγε ο Πανάγος. Αν κάποιος δεν πληρωνόταν, έφταιγε ο Πανάγος. Αν δεν είχε πινακίδες το απορριμματοφόρο, ναι αυτό που αγοράστηκε με παράνομες μεθόδους, έφταιγε – το βρήκατε - ο Πανάγος.

Ο καλός μας δήμαρχος, επετέθη σ’ έναν δημοτικό σύμβουλο, γιατί απλούστατα δεν ανέχεται τον έλεγχο. Ποια ήταν η ερώτηση; Για ποιο λόγο δεν έχει καταβληθεί το ποσό των 5.000 €, το οποίο το Δημοτ. Συμβούλιο αποφάσισε να δοθεί στην ομάδα «Αγιελίδι». Τι συνέβη τελικά; Ο Πρόεδρος του Δημοτ. Συμβουλίου, έλαβε το λόγο και άρχισε να μας λέει ότι τάχα δεν μπορούν να πάρουν τα λεφτά γιατί δεν το επιτρέπει ο Επίτροπος. Αλήθεια. Τον ρωτήσαμε τον Επίτροπο; Στείλαμε την απόφαση επάνω στην Περιφέρεια και την απέρριψε; Όχι. Ο δήμαρχος είπε ότι έστειλε τον υπάλληλό του, ναι αυτόν που είναι για όλα, για τα σκουπίδια, για τις γιορτές, για τις παιδικές χαρές, κλπ, να μιλήσει στην ομάδα. Όλα στο προφορικό. Χαρτιά, έγγραφα, που μπορούν να αποδεικνύουν πράξεις και παραλείψεις αποφεύγονται όσο είναι δυνατόν. Και ξαναρώτησα: Για ποιο λόγο δεν στείλαμε ένα έγγραφο ως δήμος, για να ενημερώσουμε την ομάδα περί του θέματος; Ότι δηλαδή δεν μπορούν να πάρουν τα χρήματα αλλά μπορούν να λάβουν τη βοήθεια σε είδος; Και ο κύριος Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου που τόσο κόπτεται για την ομάδα, μιας και υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος, γιατί δεν το φρόντισε; Τελικά γιατί λαμβάνονται οι αποφάσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο; Υπάρχει απορριπτική απάντηση του Επίτροπου; Ναι ή όχι; Εστάλη η απόφαση στον Επίτροπο; Υπάρχει κάποια δικαιολογία για την συμπεριφορά του δημάρχου; ΥΠΑΡΧΕΙ. ΔΕΝ ήθελε, επαναλαμβάνω ΔΕΝ ήθελε να συζητηθεί το θέμα. Απλώς δεν μπόρεσε, ποτέ δεν μπορεί, να συγκρατήσει τον εαυτό του.

Να προσθέσω ότι το θέμα της δασοπυροσβέσεως είναι από τα σοβαρότερα και από εκείνα με τα οποία ο δήμαρχος δεν θέλησε να ασχοληθεί. Να θυμίσω ότι όταν είχαμε τις μεγάλες πυρκαγιές το 2007, διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρχε κανένα σχέδιο αντιμετωπίσεως των πυρκαγιών. Να θυμίσω ότι ο υπογράφων, ετοίμασε το σχέδιο μετά από συζήτηση με την πυροσβεστική υπηρεσία και την αστυνομία, με βάση τις κατευθύνσεις της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας (ΓΓΠΠ). Ο δήμαρχος δεν το εφάρμοσε ποτέ. Κι ας γνωρίζει ότι έχει καεί η γύρω περιοχή κι αν συμβεί κάτι, θα συμβεί εκεί που δεν έχει καεί δηλαδή η περιοχή μας. Κι ας γνωρίζει ότι είναι υποχρεωμένος εκ του νόμου ως υπεύθυνος Πολιτικής Προστασίας να έχει έτοιμα Μνημόνια Ενεργειών τα οποία ο ίδιος του παρέδωσα. Ακόμη και για τα άτομα που κάθε χρόνο προσλαμβάνονται για την δασοπυρόσβεση στα πλαίσια της προστασίας του πάρκου Μουστού και Πάρνωνα, ουδείς φρόντισε να κατανεμηθούν σωστά. Προσελήφθησαν έξη (6) άτομα από όλους τους δήμους της Κυνουρίας πλην του Λεωνιδίου, ενώ στις είκοσι επτά (27) αιτήσεις που υπεβλήθησαν δεν ήταν ούτε μία από τον δήμο μας; Γιατί άραγε; Ενημερώθηκαν οι δημότες και αδιαφόρησαν;

Όλα αυτά, δίνουν το στίγμα του τι συμβαίνει στον δήμο και πώς ο δήμαρχος ανταποκρίνεται στον έλεγχο. Ο δήμαρχος δεν θέλει τον έλεγχο γιατί απλούστατα γνωρίζει τι συμβαίνει. Γνωρίζει ότι ο ίδιος, είναι ο πρώτος υπεύθυνος. Μόνο στην περίπτωση που περιέγραψα, σ’ αυτήν της εξυβρίσεως και της συκοφαντικής δυσφημίσεως προς το άτομό μου, έκανε δύο βασικά λάθη. Πρώτον, προφανώς ξέχασε ότι οι δήμαρχοι δεν καλύπτονται από την βουλευτική ασυλία και δεύτερον ότι επιτέλους, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Ότι υπάρχει και αξιοπρέπεια την οποία δεν του την χαρίζω. Ούτε αυτού ούτε κανενός άλλου. Γι’ αυτό και η προσφυγή στη δικαιοσύνη ήταν μονόδρομος.

Εύχομαι σε όλους, ακόμη και στον δήμαρχο, καλές γιορτές με υγεία και με το καλό να υποδεχθούμε το νέο έτος.