Κλείνουμε


Το blog αὐτὸ θὰ πάψει νὰ ὑπάρχει μετὰ τὴν 29η Φεβρουαρίου 2012. Ἄλλωστε δὲν ἔχει καὶ λόγο ὑπάρξεως πλέον. Ἀνακοινώνεται σὴμερα, ὥστε ὅποιος ἐπιθυμεῖ νὰ
ἐπικοινωνήσει, σχολιάσει, κλπ, νὰ ἔχει τὸ χρόνο νὰ τὸ κάνει.







Πόσοι είδαν τη σελίδα

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Ένα τέλος και μια αρχή

Η σημερινή ημέρα είναι διαφορετική από τις άλλες. Για κάποιους είναι ημέρα θριάμβου. Δικαιολογημένα. Για έναν, θα πρέπει να είναι ημέρα προβληματισμού. Ομιλώ για τον απερχόμενο δήμαρχο Λεωνιδίου ο οποίος με την αλαζονεία του, το πείσμα του και την αμετροέπειά του, πίστευε ότι ο κόσμος θα τον ανεχόταν και πάλι.

Είχα προειδοποιήσει τον Δ. Τσιγκούνη πριν από καιρό με προσωπική μου επιστολή. Του είχα μιλήσει ανοιχτά ενώπιον όλων των δημοτικών συμβούλων της πλειοψηφίας, όταν είχε «αποκαλύψει» την πρόθεσή του να ξαναδιεκδικήσει τον δήμο. Όχι μόνο δεν με άκουσε αλλά προέβαλε τον εαυτόν του ως τον μόνο εγγυητή της ενότητας της παρατάξεως (ποιας ακριβώς;).

Με τον Δ. Τσιγκούνη συγκρούστηκα ενώπιον πολλών. Του τα έγραψα επωνύμως και όχι κρυπτόμενος για να μάθει ο κόσμος ότι αυτός στον οποίο είχε επί 28 χρόνια εμπιστευθεί την ευθύνη του δήμου, δεν ήταν αυτός που φαινόταν. Δέχθηκα ένα απίστευτο υβρεολόγιο στη διάρκεια δημοτικού συμβουλίου. Δυστυχώς, ουδείς εκ των συμβούλων της πλειοψηφίας (από την μειοψηφία δεν περίμενα και κάτι παραπάνω) αποστασιοποιήθηκε από την συμπεριφορά του δημάρχου.

Ο Δ. Τσιγκούνης βαρύνεται με πολλά. Εξ αιτίας του τα περισσότερα κληροδοτήματα δεν αποδίδουν στο δήμο τίποτα. Εξ αιτίας του δεν έγινε κανένα μεγάλο έργο για την περιοχή, η δε περιοχή απομονώθηκε. Είναι ο κύριος υπεύθυνος για την κατάσταση του δήμου, έτσι όπως την περιέγραψαν και οι ορκωτοί λογιστές. Είναι υπεύθυνος για την κατάσταση του δήμου.

Ήρθε ο καιρός να φύγει. Ο ίδιος δεν το κατάλαβε. Οι άλλοι όμως που τον περιτριγύριζαν δεν του το είπαν; Δεν είχαν τον χρόνο να του μιλήσουν; Δεν έβλεπαν που πήγαινε; Γιατί και οι ίδιοι, είναι συνυπεύθυνοι. Αυτοί τον στήριζαν, με πρόσχημα τάχα μην υποστεί τριγμούς η «παράταξη». Κι όμως. Αν ο ίδιος το είχε καταλάβει, θα έφευγε με τιμές. Δεν το έπραξε. Γι’ αυτό και δεν έχει καμμία απολύτως δικαιολογία.

Στον εκλεγέντα δήμαρχο εύχομαι συγχαρητήρια. Δεν τον στήριξα γιατί δεν τον γνώριζα καλά. Είχα κάνει μια φορά το λάθος με τον Δ. Τσιγκούνη και δεν ήθελα να το ξανακάνω. Αυτό που έκανα ήταν να αποκαλύψω με παρρησία το τι συνέβαινε στον δήμο. Πολλοί με κατηγόρησαν ότι έτσι έδινα τα «μυστικά» στους «αντιπάλους». Με μοναδικό κριτήριο την αγάπη για τον τόπο, την εντιμότητα που απαιτείται για τη διαχείριση των κοινών, την ανάγκη διαφάνειας σε όλα, την ευπρέπεια που πρέπει να διακατέχει τους ευρισκόμενους στην εξουσία, πάλεψα και υβρίσθηκα. Μια απίστευτη αίσθηση αηδίας με κατέλαβε. Δεν μετανιώνω στιγμή για τον αγώνα που έκανα για όσα πίστευα. Το ίδιο θα συνεχίσω να κάνω και στο μέλλον.

Εύχομαι ο νέος δήμαρχος, να πετύχει στο έργο του για το καλό του τόπου. Εύχομαι στον ίδιο και στους συμβούλους του, να μην κάνουν τα ίδια λάθη και να διαχειριστούν τον δήμο με μέτρο, με δικαιοσύνη και με διαφάνεια. Το έχει ανάγκη ο τόπος, όπως έχει ανάγκη και από όλους ανεξαιρέτως. Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να προχωρήσουμε.

Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010

Διαβάζοντας τους ισολογισμούς του δήμου Λεωνιδίου

Έχω πάψει εδώ και καιρό να διαβάζω την "Κυνουρία". Με ενημέρωσαν ότι ο Τσιγκούνης, έπιασε στο στόμα του το όνομά μου σχετικά με τους ισολογισμούς του δήμου. Με την ευκαιρία, θα ήθελα να δείτε τα παρακάτω που δημοσιεύθηκαν και στην εφημερίδα "Η φωνή των δημοτών" τεύχος 3:

Το άρθρο 163 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, αναφέρεται στον απολογισμό – ισολογισμό των δήμων και κοινοτήτων. Τι λέει το άρθρο αυτό;

1. Έως το τέλος Μαΐου, εκείνος που ενεργεί την ταμειακή υπηρεσία του Δήμου υποβάλλει δια μέσου του δημάρχου στη δημαρχιακή επιτροπή λογαριασμό της διαχείρισης του οικονομικού έτους που έληξε. Τα στοιχεία που περιλαμβάνει ο λογαριασμός της διαχείρισης ορίζονται με το προεδρικό διάταγμα της παρ. 2 του άρθρου 175. Ο λογαριασμός υποβάλλεται ενιαίος, ανεξάρτητα από τις μεταβολές που έχουν τυχόν γίνει, ως προς τα πρόσωπα εκείνων που ενεργούν την ταμειακή υπηρεσία.

2. Μέσα σε δύο (2) μήνες αφότου παρέλαβε τα ανωτέρω στοιχεία, η δημαρχιακή επιτροπή τα προελέγχει και, το αργότερο πέντε (5) ημέρες μετά τη λήξη του διμήνου, υποβάλλει τον απολογισμό και, προκειμένου για Δήμους που εφαρμόζουν το κλαδικό λογιστικό σχέδιο Δήμων και Κοινοτήτων, τον ισολογισμό και τα αποτελέσματα χρήσεως, μαζί με έκθεσή της στο δημοτικό συμβούλιο.

3. Ο ισολογισμός και τα αποτελέσματα χρήσεως, πριν την υποβολή τους στο δημοτικό συμβούλιο, ελέγχονται από έναν ορκωτό ελεγκτή – λογιστή. Οι Δήμοι που εφαρμόζουν το κλαδικό λογιστικό σχέδιο υποχρεούνται, για τον έλεγχο των οικονομικών καταστάσεων κάθε οικονομικού έτους, να ορίζουν τον ορκωτό ελεγκτή - λογιστή και τον αναπληρωτή του μέχρι το τέλος Οκτωβρίου του έτους αυτού. Ο ορκωτός ελεγκτής – λογιστής, για τον έλεγχο των ετήσιων οικονομικών καταστάσεων (ισολογισμού, λογαριασμού αποτελεσμάτων χρήσεως, πίνακα διαθέσεως αποτελεσμάτων και προσαρτήματος) του Δήμου, εφαρμόζει τις αρχές και τους κανόνες ελεγκτικής που ακολουθεί το Σώμα Ορκωτών Ελεγκτών – Λογιστών, οι οποίες συμφωνούν με τις βασικές αρχές των διεθνών ελεγκτικών προτύπων. Στο χορηγούμενο πιστοποιητικό ελέγχου του, ο ορκωτός ελεγκτής - λογιστής αναφέρει εάν ο Δήμος εφάρμοσε ορθά το κλαδικό λογιστικό σχέδιο Δήμων και Κοινοτήτων και εάν τηρήθηκαν οι διατάξεις του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα και των αντίστοιχων κανονιστικών ρυθμίσεων οι οποίες αφορούν το οικονομικό, λογιστικό και διαχειριστικό σύστημα των Δήμων. Περιλαμβάνει επίσης και όλες τις παρατηρήσεις που αφορούν σε σημαντικές ανεπάρκειες που έχουν ουσιώδη επίδραση στην ακρίβεια ή ορθότητα κονδυλίων του ισολογισμού ή των αποτελεσμάτων χρήσεως. Εκτός από το πιστοποιητικό ελέγχου, ο ορκωτός ελεγκτής – λογιστής υποχρεούται να καταρτίζει και έκθεση ελέγχου, στην οποία θα περιλαμβάνει τα όσα προέκυψαν από τον έλεγχό του, παραθέτοντας, επιπροσθέτως και τις αναγκαίες υποδείξεις του για κάθε θέμα. Η έκθεση ελέγχου υποβάλλεται από τον ορκωτό ελεγκτή - λογιστή στο δημοτικό συμβούλιο και στον Γενικό Γραμματέα της οικείας Περιφέρειας.

4. Το συμβούλιο μέσα σε προθεσμία δύο (2) μηνών αφότου παρέλαβε τον απολογισμό ή και τον ισολογισμό και τα αποτελέσματα χρήσεως και την έκθεση της δημαρχιακής επιτροπής αποφασίζει με πράξη του για την έγκριση του απολογισμού ή και του ισολογισμού και διατυπώνει τις παρατηρήσεις του σχετικά με αυτόν, σε ειδική για αυτόν το σκοπό συνεδρίαση, στην οποία παρίσταται και ο διευθυντής των οικονομικών υπηρεσιών του Δήμου.

Όλα αυτά λέει ο νόμος. Πώς εφαρμόζονται όμως από τον δήμο μας; Ποια ήταν τα αποτελέσματα και οι παρατηρήσεις του ορκωτού λογιστή;

 Κατ’ αρχάς να σημειώσουμε ότι στη συνεδρίαση του Δημοτικού συμβουλίου που πραγματοποιήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2009, για να συζητηθεί και εγκριθεί ο Ισολογισμός του δήμου, ΔΕΝ παρέστη ο διευθυντής των οικονομικών υπηρεσιών του Δήμου. Για την ακρίβεια, δεν εκλήθη να παραστεί. Γιατί;

 Ο ισολογισμός, υπεγράφη στις 29 Μαΐου 2009 αλλά η έκθεση υπεβλήθη στις 16/9/2009 και παρουσιάστηκε στο Δ.Σ. στις 30/10/2009 ενώ τελευταία ημερομηνία βάσει νόμου είναι η 5η Οκτωβρίου. Γιατί;

 Επιπλέον, ο ορκωτός λογιστής αναφέρει ότι έως την ημερομηνία σύνταξης της εκθέσεως, δεν είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία λήψεως απαντητικών επιστολών από τους συνεργαζόμενους με το Δήμο Νομικούς συμβούλους καθώς και από μερίδες προμηθευτών και πελατών. Με άλλα λόγια, ο δήμος έχει υποχρέωση να ρωτήσει όλους τους συνεργαζόμενους νομικούς συμβούλους, εάν υπάρχει κάποια αγωγή κατά του Δήμου ή και να ενημερώσει τον ορκωτό λογιστή εάν υπάρχουν και αγωγές του Δήμου κατά τρίτων. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν το έπραξε ο δήμος μας. Γιατί;

Αλλά αυτά είναι τα απλά, τα εύκολα ερωτήματα. Γιατί αν προχωρήσουμε στις παρατηρήσεις των ορκωτών λογιστών, τότε η κατάσταση γίνεται κρίσιμη. Θέλετε απόδειξη; Ένα από τα βασικά ζητήματα των δήμων, είναι οι προμήθειες. Οι προμήθειες γίνονται ή μάλλον πρέπει να γίνονται βάσει κανόνων και κυρίως βάσει του ΕΚΠΟΤΑ. Τι λέει όμως ο ορκωτός λογιστής;

«Με αναφορά τα περιελθόντα στην αντίληψή μας, σχετικά με την υφιστάμενη οργάνωση και σημερινή δομή που αφορά την προμήθεια υλικών και αγαθών σημειώνονται τα παρακάτω:


Δεν υφίσταται εγχειρίδιο οδηγιών και κανόνων διενέργειας των προμηθειών, κάτω από βασικά κριτήρια σχετιζόμενα με:


Τιμές - Ποιότητα αναλωσίμων - Πίστωση χρόνου


Δεν διαπιστώσαμε ότι ο δήμος διαθέτει οργανωμένη υπηρεσία εφοδιασμού παγίων και αναλωσίμων αγαθών


Δεν πραγματοποιείται έρευνα αγοράς ως προς τις υφιστάμενες τοπικές συνθήκες, εχόντων σχέση με την αξιοπιστία του προμηθευτή, την ποιότητα και τις προσφερόμενες τιμές.


Δεν λειτουργεί σύστημα γραπτών παραγγελιών σύμφωνα με τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες του Δήμου».

Δηλαδή τι ακριβώς λειτουργεί καλά; Ποιος ελέγχει ποιον; Ποιος δίνει εντολές να αγοραστεί τι και από πού; Καταλαβαίνουμε για ποιο χάλι μιλάμε; Ότι θέλει ο καθένας κάνει με άλλα λόγια. Και πρώτος υπεύθυνος είναι ένας. Ο δήμαρχος. Ή όχι;

Και τι λένε παρακάτω οι λογιστές; Κάνουν προτάσεις βελτίωσης:

«Για την ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου συστήματος προμηθειών προτείνεται:


Δημιουργία τμήματος προμηθειών


Υπεύθυνος προμηθειών


Δημιουργία αποθήκης υλικών


Καταγραφή διαδικασιών και δημιουργία εγχειριδίου με οδηγίες».

Μάλιστα. Κι ο δήμος τι κάνει; Απολύτως τίποτα! Και ξέρετε από πού φαίνεται αυτό; Από το γεγονός ότι ακριβώς τα ίδια, είχαν γράψει οι ορκωτοί λογιστές και την προηγούμενη χρονιά και φυσικά τα ίδια θα γράψουν και την επόμενη. Θα ρωτάτε γιατί; Διότι ο δήμαρχος δεν δίνει λογαριασμό πουθενά. Κάνει ότι θέλει και δεν ελέγχεται από κανέναν. Το πιο τρανταχτό παράδειγμα, ήταν η προμήθεια του απορριμματοφόρου όπου όλα έγιναν κατά τρόπο παράτυπο, με αλλαγές επιτροπών, με ψεύτικα συμβούλια, κλπ. πράγματα που ήδη γνωρίζετε αφού τα αποκαλύψαμε στην εφημερίδα «Φωνή των δημοτών» στο πρώτο τεύχος.

Γράψαμε πιο πάνω ότι στις προτάσεις των ορκωτών λογιστών, είναι και η δημιουργία αποθήκης. Μάλιστα στο προσάρτημα του ισολογισμού στην παραγρ. 2 (α)(5) αναφέρεται ότι δεν υπάρχουν αποθέματα. Τούτο είναι αδιανόητο για Δήμο. Δηλαδή δεν υπάρχουν στις αποθήκες καθόλου υλικά του Δήμου; Ούτε μία λάμπα; Τόσα χρόνια έχουν αγοραστεί υλικά και υλικά για διάφορες εκδηλώσεις και όχι μόνο. Δεν έμεινε τίποτα; Έγινε ποτέ καμία απογραφή; Αν ναι, με ποια επιτροπή και ποια αποτελέσματα;

Αλλά ας συνεχίσουμε:

Στην έκθεση ελέγχου Παράγ. 12 (σελ. 7) «Ακινητοποιήσεις υπό εκτέλεση και προκαταβολές» (δηλαδή έργα υπό εξέλιξη) φαίνεται ότι σ’ αυτά που αφορούν στο Κοινοτικό κατάστημα – Πούλιθρα, Αναπαλαίωση κτιρίου Φάμπρικας, Εγκαταστάσεις Ηλεκτρισμού κοινής χρήσεως, δεν έγινε καμία κίνηση εντός του 2008. Γεννάται το ερώτημα γιατί δεν έχουν δρομολογηθεί οι διαδικασίες παραλαβής; (Τα έργα αυτά είναι ύψους 947.984,48). Τα έργα αυτά μόλις περαιωθούν μεταφέρονται στους κανονικούς λογαριασμούς των παγίων στοιχείων για να γίνουν αποσβέσεις. Τι ακριβώς περιμένουμε;

Στις μελέτες-έρευνες για το 2007 παρουσιάζεται ποσό 207.190,61€. Γιατί άραγε δεν παρελήφθησαν, για να πάνε στα έξοδα; Πρόκειται για έργα ή έξοδα. Με ποια απόφαση δόθηκαν τα έργα; Ποια είναι η διαδικασία αναθέσεως; Υπάρχουν τιμολόγια;

Στην Παράγ. 13 (σελ. 7) «Τίτλοι πάγιας επένδυσης και άλλες χρηματοοικονομικές απαιτήσεις (συμμετοχές)» που αναφέρεται στην Αναπτυξιακή Πάρνων ΑΕ, το ποσό του 2007 είναι ίσο με αυτό του 2008. Τούτο σημαίνει ότι δεν υπάρχει αποτίμηση, αν δηλαδή υπάρχει όφελος ή ζημία από τη συμμετοχή του Δήμου σ’ αυτήν. Ποιο είναι το πραγματικό ποσό του 2008 για το 24% με το οποίο ο Δήμος συμμετέχει; Γιατί η Αναπτυξιακή είναι μείον και ο δήμος έβγαλε 150 χιλιάδες ευρώ από το συρτάρι του για να την σώσει. Του περίσσευαν;

Στις δοσμένες εγγυήσεις το ποσό 89.800,00 παραμένει το ίδιο και το 2007 και το 2008. Δεν τελείωσαν τα έργα ώστε οι εγγυητικές επιστολές να μην δεσμεύουν κεφάλαια του Δήμου;

Στο θέμα ΔΕΥΑΛ, τι χρήματα έχει καταβάλει ο Δήμος; Το κεφάλαιο αυτό 1.279.910 έχει καταβληθεί; Ποιο είναι το πραγματικό; Υπάρχουν δεσμευμένα κεφάλαια ύψους 1.628.538; Και αν ναι, γιατί αυτή η διαφορά;

Αλλά και για τα τέλη παρεπιδημούντων και τα μισθώματα ακινήτων θα έπρεπε να είναι διαφορετικά ή δε θα πρέπει να τα έχει εισπράξει ο Δήμος, που σημαίνει ότι αποτελούν ζημία. Υπάρχουν κατάλογοι των τελών παρεπιδημούντων; Προφανώς όχι όπως φαίνεται και από την παράγ. 4 (σελ. 16) όπου οι ορκωτοί λογιστές γράφουν ότι:

Παρατηρείται σημαντική καθυστέρηση όσον αφορά την παραλαβή των συγκεντρωτικών καταστάσεων από τη ΔΥΟ Λεωνιδίου (γιατί άραγε;)

Οι Οικονομικές υπηρεσίες του δήμου δεν έχουν διαθέσιμες τις υποβαλλόμενες παρά των επιτηδευματιών περιοδικές δηλώσεις ΦΠΑ.

Μ’ άλλα λόγια, δεν υπάρχει τίποτα σωστό. Ούτε ποιοι πρέπει να πληρώσουν, ούτε ποιοι χρωστούν αλλά όλοι βολεύονται. Υπερβολές; Για να διαβάσουμε τι λένε στο πεδίο «Έσοδα από κοινόχρηστους χώρους»:

«Ως γνωστό στο πεδίο έσοδα από κοινόχρηστους χώρους συμπεριλαμβάνονται πλατείες, πεζοδρόμια και λοιποί χώροι που δύνανται να χρησιμοποιηθούν από επιτηδευματίες για την τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων. Από την εξέταση του σχετικού χρηματικού καταλόγου σημειώνονται οι παρακάτω ελλείψεις:


Δεν υφίστανται χρηματικοί κατάλογοι για κάθε δημοτικό διαμέρισμα.


Δεν συμπεριλαμβάνονται στοιχεία που έχουν σχέση με την καταγραφή:


ΑΦΜ επιτηδευματία - Δημοτικό Διαμέρισμα - Είδος επιχείρησης - Εκχωρηθείς σε τετραγωνικά μέτρα κοινόχρηστος χώρος - Κατηγορία ζώνης


Σημειώνεται ότι οι οικονομικές υπηρεσίες του δήμου θα πρέπει άμεσα να προχωρήσουν στην πλήρη οργάνωση του εν λόγω τομέα, χρησιμοποιώντας σχετικά λογισμικά προγράμματα».

Να ξαναρωτήσουμε. Δηλαδή τι ακριβώς ξέρουμε, τι παρακολουθούμε και πώς εισπράττουμε; Διότι και τα έσοδα εισπρακτέα από ύδρευση και το τέλος άρδευσης ύψους 98.021,42 €, δεν είναι βεβαιωμένα; Αυτό σημαίνει ότι δεν συντάσσονται ονομαστικοί βεβαιωτικοί κατάλογοι.

Και το χειρότερο αν και σίγουρα το μαντεύετε. Οι ίδιες παρατηρήσεις ακριβώς είχαν γραφεί και στην προηγούμενη έκθεση.

Τι άλλο να προσθέσουμε. Για όλα, μα για όλα, οι παρατηρήσεις αναδεικνύουν την παντελή έλλειψη οργανώσεως. Αυτό όμως που περιγράφουν οι ορκωτοί λογιστές με ωραία λόγια, είναι ότι δεν τηρείται τίποτε από πλευράς διαδικασιών.

Μπορούμε αναλύοντας ακόμη περισσότερο τον ισολογισμό να γράψουμε πολλά. Κοινό στοιχείο είναι ότι ο δήμος πάσχει. Επί μέρους υπεύθυνοι υπάρχουν. Κύριος υπεύθυνος όμως, είναι αυτός που επί 28 χρόνια έχει αφεθεί να διαχειρίζεται τις τύχες του δήμου. Αυτός που έχει διαλύσει τον δήμο χωρίς να έχει κάνει απολύτως τίποτε.

Θα τον αφήσετε να συνεχίσει;

20 – 24 - 28 – Φτάνει πια!

Είκοσι οχτώ, επαναλαμβάνω είκοσι οχτώ, το γράφω και με αριθμούς, 28 ολόκληρα χρόνια, μια περιοχή στην οποία πλειοψηφεί η Νέα Δημοκρατία, έχει για δήμαρχο τον ίδιο άνθρωπο. Χαρούμενοι οι νεοδημοκράτες, έβλεπαν στα χρόνια που κυριαρχούσε το ΠΑΣΟΚ, να αποτελούν αυτοί, το Σούλι, το Χάνι της Γραβιάς, το απροσπέλαστο φρούριο, όπου αγέρωχο έστεκε για να δηλώνει αδούλωτο και ανεξάρτητο.

Και τα χρόνια πέρναγαν. Άλλοι τόποι προόδευαν, άλλαζαν, και το ΄βλεπαν όλοι, κι έβριζαν και σχολίαζαν, μα κάθε φορά, σαν ερχόταν η ώρα της κάλπης, πάντα ξυπνούσε μέσα τους εκείνη η φωνή που τους καλούσε να αντισταθούν στην «πράσινη» λαίλαπα κι έτσι αυτοί ξαναψήφιζαν τον ίδιο άνθρωπο, αυτόν που οι ίδιοι στόλιζαν με ωραιότατα επίθετα.

Κι αυτός, με μόνο όπλο την κομματική ταυτότητα, απτόητος. Τι κι αν έβριζαν τριάμισι χρόνια; Πάλι Δημητράκη ψήφιζαν. Κι ο χρόνος περνούσε. Κι έργα δεν γίνονταν. Ο Δημητράκης τους πουλούσε φούμαρα κι αντίσταση ότι δεν καταδεχόταν να πάρει τα «πράσινα» λεφτά… Υπεράνω ο Δημητράκης, που κι όταν άλλαξαν τα πράγματα, πάλι δεν καταδεχόταν να ζητήσει χάρη από αυτούς που τους είχε «υφισταμένους» στο πολιτικό μαντρί.

Στις εκλογές ο Δημητράκης, είχε τον τρόπο του. Μάζευε μερικά κορόιδα σαν κι εμένα που ήθελαν να προσφέρουν με τις δυνάμεις τους, διάλεγε και τρεις τέσσερις με καλά σόγια, να και η αντίσταση στον κατακτητή και τσουπ! Πάλι δήμαρχος ο Δημητράκης που μεταλασσόταν σιγά-σιγά σε καρεκλοκένταυρο. Για το «Λενιδάκι» μας ντε όπως έλεγε στα κορόιδα.

Να τα μνημόσυνα, να οι κηδείες, γάμοι, βαφτίσια, πώς λέμε όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη, έτσι ακριβώς. Μόνο αντί της Βασίλως που περιδρόμιαζε γερά κι έφτιαχνε συκώτι, είχαμε ακριβώς τα ίδια αλλά στη θέση της Βασίλως σημειώσατε Δημητράκη. Κι όχι μόνο γάμοι και κηδείες, κλπ αλλά και πανηγύρια και λιτανείες και λοιπές εκδηλώσεις. Και να ο οδηγός του υπερήφανος – και αντιδήμαρχος παρακαλώ – να αγωνιά και κάθιδρος αλλά γεμάτος ανακούφιση να περιφέρεται ώστε να προλαβαίνει όλα τα μνημόσυνα της Κυριακής.

Κι ο καιρός περνούσε. Κι ο Δημητράκης, εκεί. Βράχος. Και ξαφνικά μας προέκυψε και ο Καλλικράτης… Κι οι συνενώσεις των δήμων και των χωριών με τις ολέθριες περιφέρειες και τους μεγάλους δήμους. Γιατί ολέθριες; Γιατί κάποιοι δεν υπολόγισαν ότι η μια περιφέρεια, έχει μεγάλο μουσουλμανικό πληθυσμό, που χειραγωγείται και καθοδηγείται από την φίλη γείτονα. Αλλά αυτό θα πληρωθεί στην ώρα του. Κι ο Δημητράκης; ΠΑΡΩΝ! Ναι. ΠΑΡΩΝ και πάλι! Για το ρεκόρ. Για την προσφορά στον τόπο. Έ με τέτοια εμπειρία να μην τον προτιμήσουν; Αλήθεια. Πώς και η Νέα Δημοκρατία δεν τον επέλεξε ποτέ, δεν τον πρότεινε ποτέ, αυτόν, για νομάρχη ή τώρα πια, με 28, ναι με είκοσι οχτώ χρόνια εμπειρία στην τοπική αυτοδιοίκηση, για περιφερειάρχη; Μην πει κανείς ότι του το πρότειναν αλλά από αγάπη για το «Λενιδάκι» μας δεν δέχτηκε...

Τότε μου ήρθε στο μυαλό ένα άρθρο του προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Δημ. Παξινού στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 21 Ιουλ. 2009 με τίτλο «Οι αναντικατάστατοι», αποσπάσματα του οποίου και παραθέτω:

«Αρκετά χρόνια πίσω, όταν ξεκίνησα την ενασχόληση με τα κοινά, σε κάποιες περιπτώσεις, τα πράγματα και κυρίως κάποια πρόσωπα, που στα μάτια μου φάνταζαν μοναδικά και αναντικατάστατα, με προσπερνούσαν μέσα στο απρόσιτο για εμένα μεγαλείο της μοναδικότητάς τους.


Μεγαλώνοντας σε ηλικία, αλλά και εμπειρία, άρχισα να συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο ότι όλο και περισσότεροι ήταν μοναδικοί και αξιοθαύμαστοι. Γι’ αυτό άλλωστε και συνδέονταν οι προερχόμενοι από τον πολιτικό, τον κοινωνικό και οικονομικό βίο, σε μία συνεργασία για την προώθηση και επίλυση των προβλημάτων του τόπου, κυρίως.


Έτσι τα γεγονότα της ημέρας, του μήνα, της χρονιάς ήταν αυτές οι συναναστροφές, που κατ’ ανάγκην έπρεπε να λάβουν την κατάλληλη δημοσιότητα, ώστε ο λαός να γνωρίζει επαρκώς ποιοι έχουν το πάνω χέρι κάθε φορά, από τους ευτυχείς θνητούς… Και μοιάζουν άτρωτοι στις ασθένειες, στα γυρίσματα της τύχης και ασφαλώς στο πεπερασμένο της ζωής…


Κι όσο μεγαλώνουμε τόσο πιο πολύ ανακαλύπτουμε τους αναντικατάστατους να αυξάνονται, να εδραιώνονται και να είναι πλέον καθεστώς. Να ελέγχουν μεγάλο μέρος της πολιτικοκοινωνικής ζωής. Να φαίνονται παντοδύναμοι, γιατί έτσι πρέπει να αισθάνονται. Τα χαχανητά δείχνουν την ικανοποίησή τους για το επιτελούμενο έργο, όπως φαίνεται και από τους ουκ ολίγους παρατρεχάμενους, που αντλούν δύναμη και από τη γνωριμία τους με τους αθάνατους. Και πάει λέγοντας, μέχρις ότου έλθει η ώρα της μοιραίας αποκαθήλωσης, φυσικής ή τεχνητής.


Και ξάφνου, χάνονται οι παρατρεχάμενοι, οι φίλοι και οι γνωστοί και ουδείς ασχολείται με τον αναντικατάστατο. Κι όταν είναι εν ζωή είναι η μεγαλύτερη και πιο βασανιστική τιμωρία. Όταν έχει αποβιώσει, γιατί κι αυτό συμβαίνει, έχει τουλάχιστον εξασφαλίσει έναν καλό επικήδειο, αφού «ο νεκρός δεδικαίωται», τουλάχιστον εντός του ναού!».

Το αφιερώνω σε όλους όσους ξεχνούν τα χάλια είκοσι οχτώ χρόνων και ζητούν άφεση αμαρτιών εν ονομάτι του Δημητράκη. Όχι κύριοι. Είστε συνένοχοι κι ως τέτοιοι θα κριθείτε. Δεν έχετε καμία απολύτως δικαιολογία να επικαλείστε Μνημόνια, κομματικές πειθαρχίες, αντίσταση στο ΠΑΣΟΚ και άλλα κουραφέξαλα και ζητάτε να σας ψηφίσουν, εφ’ όσον επικεφαλής του ψηφοδελτίου είναι ο κύριος υπεύθυνος για το χάλι του τόπου. Ο Δημητράκης. Εδώ κρίνεται ο τόπος, εδώ κρίνεστε εσείς όλοι. Θέλετε να συνεχιστεί η ολίσθηση; Θέλετε να ξανασηκώσετε το φλάμπουρο της αντίστασης στην κυβέρνηση του Μνημονίου; Πλάκα κάνετε; Όχι. Τα ακούσαμε, τα λουστήκαμε, δεν θέλουμε άλλο. Και σ’ όλους εκείνους που από τη μια μεριά δεν θέλουν να φτύσουν τον εαυτό τους γιατί τον ξαναψήφισαν αλλά δεν θέλουν να ψηφίσουν και την άλλη πρόταση, υπάρχει η λύση της λευκής ψήφου. Κι ας την έχουν κατατάξει οι υπηρετούντες το πολιτικό σύστημα μαζί με τα άκυρα. Τρέμουν όλοι τους και την αποχή και τη λευκή ψήφο. Ιδιαίτερα την δεύτερη, γιατί δείχνει την αηδία που νιώθει ο πολύς κόσμος για τους πολιτικούς.

Οι τελευταίοι, αυτοί που προσπαθούσαν να υποβαθμίσουν τις υποψηφιότητες για τον Καλλικράτη, σήμερα αποδύονται σ’ έναν αγώνα προσελκύσεως ψηφοφόρων γιατί τάχα αποτελεί αντίσταση κατά του Μνημονίου. Ψεύδονται απλούστατα γιατί ο Καλλικράτης δεν μπορεί να λειτουργήσει παρά μόνο ως κολαούζος της κεντρικής εξουσίας. Γι’ αυτό και τον έφτιαξαν άλλωστε. Κλείστε τα αυτιά στις κομματικές σειρήνες. Με το χέρι στην καρδιά αλλά κυρίως στο μυαλό, ψηφίστε και καταψηφίστε. Δείξ’ τε την πόρτα της εξόδου. Απαλλάξτε τον Δημητράκη από τα καθήκοντά του. Να ξεκουραστεί κι αυτός. Αρκετή η προσφορά πια. Άνθρωπος είναι... Για να σοβαρευτούμε. Ο Δημητράκης, χρόνια τώρα είναι μέρος του συστήματος. Αυτού που έχει φέρει τη χώρα στην σημερινή κατάντια. Κι είναι κρίμα που δεν υπάρχουν οι κασέτες με όσα όμορφα έχουν ανταλλάξει κατά καιρούς οι σημερινοί συνοδοιπόροι. Θα ήταν διασκεδαστικό να τους ξανακούγαμε και συνάμα θα έδειχνε πόσο η σημερινή συμπόρευση είναι ύποπτη. Τουλάχιστον δείξτε ότι εσείς ΔΕΝ τα ξεχάσατε.