Το γραφικό κράτος

Πριν από αρκετά χρόνια, πιο συγκεκριμένα το 1994, ευρισκόμενος στην Αμερική για σπουδές, δέχθηκα καταιγισμό ερωτήσεων σχετικών με το embargo που η χώρα μας είχε κηρύξει κατά του «πανίσχυρου» κράτους της Πρώην Γιουγκοσλαυικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ). Ήταν τότε που σύσσωμος (;) ο ελληνικός λαός διαδήλωνε την αγανάκτησή του για την αναίδεια των γειτόνων να χρησιμοποιούν το σύμβολο των Μακεδόνων βασιλέων (αστέρι της Βεργίνας) στη σημαία τους, το όνομα Μακεδονία και την αναγραφή αλυτρωτικών τάσεων στο σύνταγμά τους.

Ρωτούσαν οι αδαείς τι συνέβαινε στην πλευρά αυτή της Μεσογείου και τι ήταν αυτό που είχε αναστατώσει τόσο πολύ τους Έλληνες κι άντε να τους δώσεις να καταλάβουν για ποιο λόγο τόσα χρόνια (από το 1942) το βουλώναμε και δεν λέγαμε τίποτε και ξαφνικά αρχίσαμε να (δια)δηλώνουμε διαρρηγνύοντες τα ιμάτιά μας «Κάτω τα χέρια από τη Μακεδονία μας» και λοιπά συναφή ενώ την ίδια στιγμή κάποιοι – σύμφωνα με αυτά που αποκαλύφθηκαν – πλούτιζαν με λαθρεμπόριο καυσίμων και λοιπών υλικών. Κι άντε ύστερα να τους εξηγήσεις γιατί όλα αυτά ξεχάστηκαν και σχεδόν από τότε άρχισαν οι πλησιέστεροι των συνόρων κυρίως να πηγαίνουν στο ευαγές ίδρυμα του Καζίνο της Γευγελής για να αποθέτουν στους εχθρούς το ελληνικό χρήμα.

Και μετά, στα Ίμια, όταν ολόκληρο ΚΥΣΕΑ συνεδρίαζε όχι στο φυσικό του χώρο αλλά όπου ήθελε ο καθένας, την ίδια στιγμή που επέκειτο πόλεμος!!! με την γείτονα Τουρκία. Και να, να περιμένουμε να ρίξει τη σημαία ο άνεμος, κλπ φαιδρά και αισχρά. Και να οι γκρίζες ζώνες και οι ψαράδες που δεν τολμούν να πλησιάσουν σε κάποια ερημονήσια αφοί τσουπ! η τουρκική ακταιωρός ή τορπιλλάκατος ή … πάντως τουρκική, εμφανίζεται και τους διώχνει. Και δώσ΄ του οι ζεμπεκιές συνοδεία υπερπτήσεων κι οι κουμπαριές συνοδεία κρουαζιέρων των τουρκικών πολεμικών πλοίων στο Αιγαίο.

Ύστερα ήρθε η τρομοκρατία, όταν υπερήφανα δηλώσαμε ότι τελειώσαμε και όλοι οι τρομοκράτες ευρίσκονται στη φυλακή. Και μόλις τελείωσαν οι Ολυμπιακοί αγώνες, να οι Πυρήνες της φωτιάς και οι λοιπές τρομοκρατικές δυνάμεις.

Τελευταίως έχουμε την προσφυγή, μία ημέρα παρακαλώ προ της εκπνοής της προθεσμίας, για τη σφαγή του Διστόμου, όπου άμαχοι δολοφονήθηκαν φρικτά από τα ναζιστικά στρατεύματα. Και ρωτάει κανείς και άντε τώρα να του εξηγήσεις γιατί το κράτος αυτό, δεν έκανε τίποτα τόσα χρόνια την ίδια στιγμή που οι Εβραίοι έχουν χρυσοπληρωθεί και αποζημιωθεί και καλά κάνουν για το ολοκαύτωμα. Και δεν λέω ότι μπορεί η ανθρώπινη ζωή να αποτιμηθεί με κάποιο ποσό αλλά με κάποιο τρόπο δεν πρέπει να απαλυνθεί η ζωή των επιζώντων; Και τι έκαναν τα παλληκάρια που κατά καιρούς καβάλησαν αυτή τη ρημάδα την πατρίδα; Βασιλείς, πρόεδροι, πρωθυπουργοί, υπουργοί και άπαν το υπηρετικό αυτών προσωπικό; Χάριν ποιας σκοπιμότητας, είχαν κλειστό το στόμα τους αυτοί που εμείς οι εντελώς ηλίθιοι έχουμε κατά καιρούς αφήσει να οδηγήσουν τάχα το σκάφος;

Και τώρα το κάπνισμα! Να σου δηλώνουν από τη μια μεριά ότι τέρμα το κάπνισμα, να ξοδεύουν εκατομμύρια για να λένε πόσο κακό κάνει στην υγεία μας, να παρατηρείται σχεδόν σύσσωμη άρνηση των πολιτών-καπνιστών να συμμορφωθούν και τώρα να μας λένε ότι θα επιτρέπεται σε ορισμένους χώρους όπου λέει πωλείται αλκοόλ – δηλαδή πιστεύουν ότι θα υπάρξει κάποιος ηλίθιος που δεν θα πουλάει αλκοόλ (ακόμη κι αν δεν πωλούσε) – για να πληρώνει λέει φόρο για το κάπνισμα! Και ενώ μας λένε ότι μέχρι τώρα οι ασθένειες εξ αιτίας του καπνίσματος κόστιζαν στο κράτος ένα σωρό λεφτά, τώρα ένα τμήμα των χρημάτων αυτών, θα πηγαίνει λέει στο Υπουργείο Υγείας για τους εκ καπνίσματος ασθενείς… Και γιατί δεν κάνουμε το ίδιο και με τα ναρκωτικά και με ότι άλλο υπάρχει; Να κάνουμε ένα νόμο όπου οι φοροδιαφεύγοντες θα πληρώνουν έναν φόρο υπέρ των ασθενούντων εκ της φοροδιαφυγής αφού αδυνατούν να την κόψουν, ώστε η εκ της φοροδιαφυγής χασούρα του κράτους να απαλύνεται με τους φόρους των φοροδιαφευγόντων που δεν μπορούν να σταματήσουν να φοροδιαφεύγουν!

Και μετά, θέλουμε να μας πάρουν στα σοβαρά. Ποιος μπορεί να πάρει ένα κράτος στα σοβαρά όταν παλινωδεί συνεχώς και δεν τολμά να εφαρμόσει τους νόμους που το ίδιο θεσπίζει ή όταν χαίρεται για ότι θυμάται, σαν το παιδί που όταν δεν του κάνεις το χατήρι αρχίζει τις φωνές και τις απαιτήσεις; Αλλά και πάλι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Το κράτος δεν είναι σοβαρό γιατί οι πολίτες του και οι εκπρόσωποί του, άνευ των οποίων δεν υπάρχει, δεν νοείται κράτος, δεν είναι σοβαροί αλλά γραφικοί. Εκτός εάν υπάρχει αντίθετη άποψη οπότε ευχαρίστως να την ακούσουμε.